245 vaak zag men hen niet 's nachts onder het gaslicht exerceerenom zich zoodoende een weinig van dat vele wat hun ontbrak eigen te maken. En wie waren de mannen die hen onderrichtten Geene an dere dan zij, die dat uit zuivere vaderlandsliefde deden de Generaal Clément Thomas, die edele martelaar, in de allereerste plaats. Den 303te" December begon het bombardement van Parijs. Het duurde zes en twintig dagen voor de forten en twintig dagen voor de stad zelve. Geheel in strijd met de traditiën van een oorlog tus- schen beschaafde volkenwerd het niet van te voren door de Duit- schers aangekondigd. De eerste slachtoffers van dat bombardement, dat 's nachts begon, waren hoofdzakelijk de kerken, hospitalen en liefdadigheidsgestichten. Dat bombardement was, zoo als Trochu zegt, op de wijze waarop het geschied is, eene niet te voorziene en ongehoorde handelwijze, die, in stede van de Parijsche bevolking schrik aan te jagen, haar integendeel krachtiger voor den weerstand maakte, krachtiger, omdat de verontwaardiging der bevo Iking over die handel wijze den haat tegen de Duitschers aanwakkerde. Was de toestand van Parijs derhalve reeds uit een krijgskundig oogpunt zeer bedenkelijk, die toestand werd veel bedenkelijker toen men ook gebrek aan levensmiddelen begon te gevoelen. Gedurende de twee laatste maanden had men reeds paardenvleesch gegeten en daarvoor 40000 paarden geslacht. De gevolgen hiervan waren binnen Parijs spoedig merkbaar, want het niet aanwezig zijn van een ge noegzaam aantal paarden gaf bij de dagelijksche werkzaamheden van verschillenden aard binnen de stad tot de grootste moeielijkheden aanleiding; alle mogelijke transporten leden er onder, en zonder transportmiddelen wordt het verkeer in eene groote stad als Parijs geheel gestremd. Maar dit was niet alles. Ongeveer 20000 soldaten zag Parijs binnen hare omwalling terug, niet gewond, maar geheel uitgeput door de ontberingen van velerlei aardhunne verwoeste gezondheid deed hen allen in de ingewanden der aarde verdwijnen Het sterftecijfer van Parijs was van 2000 tot 6000 per week geklommenParijs was de laatste periode van het beleg ingetreden. Onder die omstandigheden betoogde de Generaal Ducrot de wen- schelijkheid en noodzakelijkheid, om zich van nu af aan tot het zui ver defensieve te bepalen en de verdediging te rekken tot dat men het laatste stuk brood zoude hebben opgegeten. De toestand der bezetting liet geene offensieve bewegingen meer toe.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1874 | | pagina 252