372 en de nationale garde gebracht waren door het eenvoudige halt! waartoe de gebiedende noodzaaklijkheid ons dwong. Hij had het zelf zoo levendig gevoeld, dat hij, in eene dagorder, de aanstaande hervatting van een beslissend gevecht had aangekondigd. Het zou even onstaat kundig als onvoorzichtig zijn plotseling van taal te veranderen en een langeren tegenstand voor nutteloos te verklaren" [Ibidem). Men drong er dus krachtig bij den opperbevelhebber op aan, dat hij //tegen eiken prijs en snel zoude handelen, daar elke vertraging een gevaar schiep en een redmiddel vernietigde"; maar de opperbevelhebber, die noodig had zijn leger te reorganiseeren en zijne kaders te vormen, haastte zich niet. Eindelijk nam hij, tegen het eind van December, een be sluit, zonder recht te weten, wat hij zou doen. «Er ditmaal van afziende", zegt de heer Eavre, //de vijandelijke liniën te doorbreken had hij het plan van een veldslag in de vlakte ontworpen, waar wij de Pruisen buiten hunne stellingen konden lokken." Dat was de oor sprong van het gevecht van Bourget, hetwelk over het geheel, eene ellendige kloppartij geweest is. Het doel was weder gemist; de ge moederen, in plaats van te bedaren, geraakten tot den hoogsten graad van opgewondenheid. Het Gouvernement, geheel geschokt in zijn vertrouwen op den ge neraal Trochu, roept, op eigen gezag, een' grooten krijgsraad bijeen, dien de generaal bijwoont, echter niet zonder verzet aan te teekenen tegen deze //aanranding van het gezag van zijn commando." Na lange beraadslagingen, bepaalt men zich tot het denkbeeld van eene krachtige aanvallende beweging; zij moest dadelijk beginnen. Deze poging werd te noodzakelijker, omdat de hoop op wapenstil stand, bij gelegenheid der conferentie van Londen (over het weder open stellen van de Zwarte Zee voor Russische oorlogsschepen) op nieuw gevoedverdwenen was tegenover het verzet en den kwaden wil van het Duitsche kabinet. Ik vind er het bewijs voor in dezen volzin vau Eavre's boek//Door de, overigens zeer problematische, hoop op eene door onze tegenwoordigheid bij de conferentie te Londen i'd uit zicht gestelde Europeesche tusschenkomst op te geven, nam het Gou vernement der Nationale Verdediging de verplichting op zicheene laatste poging te wagenV Het bombardement, sinds de eerste dagen van Januari aangevangen, deed gedurende eenige oogenblikken het zieden van de hartstochten der bevolking ophouden en liet aan het Gouvernement een weinig de handen vrij. Men waagde den 19den Januari de poging te Montretout en te Buzenval, en men leed schip-

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1874 | | pagina 379