630
voorzien was, want vijanden had ik, zoo ver te zien was, niet meer
voor mij.
Kellermann daarentegen had eenen bepaalden last, en had, kort
na het verlaten van het bivouac, al dadelijk eenen, zich moedig
verdedigenden en talrijkenvijand over zich.
Hij was zonder levensmiddelen en reservemunitie. Uit het journaal
van 18 Februari blijkt, dat bepaald was, dat de uitrukkende troepen
op den volgenden dag een oorlam moesten ontvangen en iets nuttigen
vóór den afmarsch en dat het aan de betrokken chefs bleef overgelaten,
het eten door de kompagnie's koelies op het terrein te doen brengen
of wel te bewaren, tot hunne terugkomst.
Duidelijk genoeg, om te doen zien, dat het werk in de nabijheid
van het bivouac moest plaats vinden en dat de troepen omtrent den
middag werden terugverwacht. Toen Kellermann terugkeerdezal het
zoo wat 10 a 10Va uren geweest zijn, en had hij aan zijne opdracht,
de djagong weg-, of beter, er eenen breeden weg door heen te
kappennog niet ten volle over één derde van den afstand, voldaan,
die Badjoa van Boni scheidt.
Aangenomen dat de menschelijke krachten toereikende waren geweest,
en dat Kellermann steedsdjagong kappende en doorvechtende, voort-
rukte,hetgeen, voor zoo ver het laatste aanbelangt, schier zeker al
heviger zoude geworden zijn, naarmate hij zich verder van Badjoa ver
wijderde dan zoude hij in den laten namiddag voor Boni hebben kun
nen aankomenmet een uitgeputten troepzonder voedselvermoedelijk
met grootendeelszoo niet geheel verschoten munitiezonder middel
om die aan te vullen, en ontwijfelbaar van de hoofdmacht afgesneden.
En wat dan
Bonimet uitgeputte munitieafgematte en hongerige soldaten te
gen den naderenden avond, aanvallen?
Vóór Boni het bivouac betrekken?
Zich weder doorslaanwaarbij de nacht te pas zoude zijn gekomen,
om, zoo mogelijk, naar den hoofdtroep terug te keeren?
En dat alles in het vooruitzicht, bij slot van rekening in staat
van beschuldiging te worden gesteld, wegens het moedwillig en op
zettelijk verkrachten der hem gegeven bevelen, tegenover den vijand
Waarlijk, het plan is al te dol om verder besproken te worden, en
kon allen rijpen in het brein van een Don Quichot, maar niet in
dat van een ondervindingrijk en beleidvol troepen-aanvoerder.
Het zal ook wel niet noodig zijnverder op het verschil te wijzen
