168 II. Het stelsel van de zooals de Franschen het noemen jumen- teries. De verbetering van het paardenras geschiedt hierbij door aanvoer van merrien van fijner ras, van elders, om ze door Inland- sche hengsten, in het vaderland der hengsten, te laten dekken. Aan dit stelsel zijn evenwel de volgende nadeelen verhonden: a. de merrie is minder goed dan de hengst aan eene klimaats verandering te wennen; zij kan zich ook minder goed aan eene andere voeding en aan andere gewoonten, levenswijze, enz. gewennen; b. de produktiviteit in het voortbrengen van een aantal veulens over een zeker tijdperk bij ééne merrie natuurlijk veel geringer zijnde dan bij één hengst, zoo zal men, in dit geval, voor de op te richten stoeterijveel meer merrien van elders moeten aanvoeren dan zulks voor het getal hengsten bij het eerste stelsel bedraagtniet alleen dat dus hierdoor de kosten voor de stoeterij aanmerkelijker hooger zullen zijn, maar men ontneemt daarbij aan het land, waarvan de merrien afkomstig zijn, meer schoone exemplaren voor de stoeterij, dus meer paardendan bij het eerste stelsel vereischt worden; de voortteling bij den paardenstapel der Overwalsche hengsten en mer rien zou dus bij dit stelsel meer geschaad worden dan bij het eerste stelsel; de jumenteries zijn dan ook in 1864 in Frankrijkop voorstel van eene staatskommissieontbonden. III. Het holonisatiestelselwaarbij hengsten en merrien, beiden van hetzelfde ras, worden aangevoerd. Dit stelsel is echter geheel af te keuren, omdat de produkten van het gekoloniseerde ras reeds in hun derde geslacht al de eigenschappen van het inheemsche ras, d. i. het paardenras van het land werwaarts hunne stam ouders zijn overgebracht, verkrijgen. Afgescheiden van dit alles be- heerschende bezwaarzijn de kosten, verbonden aan de toepassing van dit stelsel voor Nederlandseh-Indië, zeer kolossaal. En met die kosten zou op Java of elders in den archipel het inheemsche paar denras niet veredeld, maar slechts een nieuwe paardenras van geen verbeterd gehalte ingevoerd worden. IV. Het stelsel van aanfokking, zonder aanvoer van hengsten of merrien van eldershetgeen de Franschen het stelsel van de haras de pays noemen. Stoeterijen, die volgens dit stelsel worden opge richt, vormen dus ook paarden, die uit de paring van hengsten en merrien van hetzelfde ras zijn ontstaan. In Indië zou men dus haras de pays noemen b. v. eene stoeterij op Java, bestaande uit de mooiste hengsten en merrien van dit eiland en van hetzelfde

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1875 | | pagina 175