263 van dit eeuwig heen en weer slingeren van dezen strijd tusschen de persoonlijke eerzucht van den een en die van den andervergeet men de belangrijke en onmisbare zaken. Zoo zoude de linie van de Ebrodie tot operatiebasis voor het Noorden dient en waarlangs de spoorweg ligt, die van Miranda naar Saragossa loopt en de gemeenschap tusschen de twee korpsen vormt met de meeste zorg bewaakt moeien wordenzij verkeert, integendeel, in den meest deerniswaardigen toestand. Ik heb ze in hare geheele linie doorloopenen ik noodig niemand uit deze reis te ondernemen, die een ware steeple-chase is. Op eenige kilometers afstands van Miranda, dus van het hoofdkwartier, schieten de Carlisten, aan den anderen kant der rivier in hinderlaag liggende, geregeld alle dagen op de treinen, soms onschuldige reizigers verwondende en doodende; verder, te beginnen met Logrono, zijn alle stations verbrand, de spoorstaven bij herhaling weggenomen, de telegraafdraad doorsneden; gelukkig nog, dat de spoorbaan de rivier niet snijdt, want de bruggen zouden zeker vernield zijn gewordengelijk het geval is met al de bruggen over de gewone rijwegen. Ik heb menigmaal dezen en genen gevraagd, hoe het kwam, dat men deze verwoestingen niet belette, niet alleen schadelijk voor de particuliere belangen, maar ook hoogst bedenkelijk uit het strikt militaire oogpunt. Ik kreeg slechts tot antwoord de bewering, dat nzoo iets zeer moeilijk wasi' Hetzij bekentenis van onmacht cf bewijs van onwil en achteloosheid, dit antwoord toont genoegwat de 'tegenwoordige oorlog in Spanje ishij wordt gevoerd zonder bepaald planzonder strategische com binaties, van den eenen dag op den anderen, naar het toeval der gebeurtenissen. Het zou zeker gemakkelijk geweest zijn voor de Carlistische gene raals, onder wie ten minste eenigen ware krijgstalenten schijnen te hebbenpartij te trekken van deze onbekwaamheid en van deze onge schiktheid der liberalen en bepaaldelijk te zegevieren, zoo ook niet daar hinderpalen waren van een anderen aard. In onze dagen loopen in Europa, zelfs in Spanje, de militaire oplossingen niet meer ineen met de politieke, en de tronen worden niet meer verworven door louter wapengeweldachter den pretendent moet een beginsel zijn en dit beginsel moet overeenstemmen met den maatschappelijken toestand. Welk beginsel nu vertegenwoordigt Don Carlos P In de eerste plaats de wettige troonsopvolging. Zij moge onbetwistbaar zijn, gelijk de een zegt, zij moge twijfelachtig zijn, gelijk de ander volhoudt, het

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1875 | | pagina 270