430
voorstel gedaan, om nog 40 kompagniën van de militie te land als
mariniers in dienst te stellen en deze boven de in 1664 aangenomen
4000 zeesoldaten ter repartitie van HollandZeeland en Friesland
aan te nemen. De beide laatste provinciën traden evenwel niet toe
en het plan kwam, door de indienststelling van 24 kompagniën ma
riniers voor rekening van Hollandslechts gedeeltelijk ten uitvoer.
Friesland dankte in dat jaar ook zijne troupes de marine van 1664
af en nam in 1668 vier nieuwe kompagniën in dienst, terwijl Zeeland
zijne mariniers in 1671 met drie kompagniën uitbreidde.
Yan de mariniers maakt de geschiedenis ook in de jaren 1666 en
1667 gewag. Zij namen deel aan den tweedaagschen zeestrijd, en in
den vierdaagschen zeeslag bedroeg hun aantal ongeveer 2700; en mag
men vertrouwen stellen op de bekend gemaakte cijfers, dan zouden
van de 3700 soldaten, die zich in het jaar 1666 op 's lands vloot
bevondenhet grootste gedeelte mariniers zijn geweest. Zij namen
ook deel aan den beroemden tocht naar Chatham in het daaropvol
gende jaar en aan de verovering van Sheerness, waarbij zij zich on
derscheidden en met hen de luitenant-kolonel Palmeen der sieraden
van het Hollandsch mariuekorps.
Toch moest men zooals De Jonge in zijne Geschiedenis van het
Nederlandsche zeewezen zegt in dien beroemden zeeoorlogbij ge
mis van een voldoend aantal scheepssoldaten en mariniersnog een
niet onaanzienlijk getal landsoldaten naar de vloot zenden. In de
keuze dier krijgslieden ging men echter, dank zij den bezielenden
ijver van De Witt, thans met meer omzichtigheid te werk dan vroe
ger; en hierin gaf ook Holland wederom het goede voorbeeld, welke
provincie het grootste quantum der krijgslieden ter zee moest leveren
en hiervoor hare beste troepenja zelfs een gedeelte der staten-lijf-
wacht bestemde. Het was gedeeltelijk hieraan toe te schrijven, dat
er eene betere tucht onder het krijgsvolk op 's lands vloot kwam
en de scheepssoldatenmariniers en gewone landsoldaten zich bij on
derscheidene zeegevechten behoorlijk van hun plicht kweten. Maar
hoofdzakelijk had men dit te danken aan de betere organisatie van
de regimenten scheepssoldaten en mariniers en het verblijf aan boord
der schepen van de hen aanvoerende officieren, zoodat, ofschoon door
de aanwezigheid van een groot getal mariniers en landsoldaten bij de
vloot van dezen tijd geene afzonderlijke berichten van de twee Hol-
landsche marine-regimenten bestaan, wellicht met den heer De Jonge
mag worden afgeleid, dat de reorganisatie der marine-troepen een
