IETS OVER MILITAIRE GEZONDHEIDSLEER.
De Revue Militaire Suisse heeft ten vorigen jare eene belang
rijke studie geleverd over de militaire gezondheidsleer; daar die studie
ook voor het Indische leger van groot gewicht is, hebbeu wij gemeend
daaraan het volgende te moeten ontleeuen.
De staat, het leger en de soldaat hebben allen evenzeer belang
bij de behoorlijke toepassing van de regelen der gezondheidsleer. De
roeping van den militairen geneesheer is: raad te geven; maatregelen
voor te stellen welke ziekten kunnen voorkomente waken oyer de
uitvoering üiêr maatregelende zieken te verzorgen en de gekwetsten
te behandelen. De voorkoming van ziekten en hare behandeling zijn
de belangrijkste zijner bezigheden.
Te velde is de gezondheidsleer bovenal van gewichtzij moet daar
strijden tegen talrijke en hardnekkige oorzaken van verzwakking en
vernietiging. Het is gemakkelijk, eenige voorbeelden aan te halen
tot staving van het bewerendat de geneesheer veel meer nut sticht
bij een leger te velde, indien hij de voorschriften der gezondheidsleer
in toepassing brengt, dan wanneer hij eenige zieken behandelt of de
moeilijkste operatiën verricht. Indien die voorschriften niet worden
opgevolgd zullen de best verzorgde zieken bezwijken en zal de schoon
ste behandeling van gekwetsten zonder gunstig gevolg blijven.
Het behoud zijner soldaten is het grootste belang van den staat.
Het is niet moeilijk, den troep in het vnur te brengende opwekking
van den strijd, de eerbied voor de krijgstucht doen lichtelijk het
gevaar vergeten en den dood verachten; de moeilijkheid is gelegen in
