510 kwetsteu verloor. De zedelijke indruk dezer zegepraal was zoo groot, dat, naar Eransche opgavenhet korps van Cainbriel binnen weinige dagen, inzonderheid door desertie, van vijf en vijftig duizend man tot 24000 slonk. De ontwapening van het opgestane land liep, onder daaglijksche gevechten, in korten tijd af en de tnarsch op Ve- soul werd in vier kolonnes aangevangen. De uit het groote hoofd kwartier bevolene richting op Troyes moest voorloopig verlaten worden, dewijl het korps van Cambriel, dat zich bij Besancon en Belfort weder vereenigd had vooraf onschaadlijk moest worden gemaakt. Nergens werd de vijand gezien; hij was er slechts op bedacht, onder bescherming zijner vestingen, zijne saamgesmoltene troepen op nieuw te vormen en versterking aan te voeren. Nadat den generaal You Werder de voortzetting zijner aanvallende beweging tot Besancon veroorloofd was geworden, werd hem de algemeene richting over Dijon op Bourges aangewezen, dus midden in het hart van het land, tevens middelpunt der zich nieuw vormende vijandelijke leger massa's. De opmarsch leidde tusschen de in flank en rug blijvende vestingen Belfort, Besan9on, Langres en Auxonne. Op den 24™ October moest Dijon bereikt zijn; om evenwel bij het voortrukken niet in den rug verontrust te worden, besloot generaal Von Werder tot een krachtigen aanval op de linie van den Ognon (zijtak der Saöne)waarachter het korps van Cambriel stelling genomen had. De bedoeling was, den vijand in de richting van Besancon terug te werpen, dan over de Saöne terug te keeren en achter zich alle bruggen over deze rivier te vernielen. In gevolge dit plan werd op den 22™ October, nadat het korps reeds den 19™ om Vesoul was saamgetrokken, langs drie wegen concentrisch voortgemarcheerd en de vijand in eene reeks van o-evechten, die den gezamenlijken naam naan den Ognondroegen- met aanzienlijke verliezen naar Besancon terug gedreven. Deze ne derlagen veroorzaakten den tegenstander zulk een schok in zijne buitendien reeds slappe houding, dat hij in den eersten tijd geheel lam was en van elke aanvallende beweging afzag. Generaal Yon Werder ging, nu zijn doel bereikt was, achter de Saöne terug om tegen een nieuwen vijanddie in de omstreken van Dijon opgetreden was, front te maken, namelijk tegen het vrijkorps van Garibaldi. Lastiger dan deze poging waren die van de bevolking omstreeks dit De Duitsehe tekst zegt werkelijk: insurgirtü H.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1875 | | pagina 517