515 der, inzonderheid ten opzichte van de verpleging, door de in de eerste Decemberdagen invallende tot18° R. stijgende koude en zware sneeuwjachten. De proviandcolonnes kwamen niet meer aan, de leveringen in het land zelf, door de Eransche Regeering met den door bedreigd, bleven achterwege, de gemeenschap met het vaderland werd bij herhaling ernstig bedreigd en gevaarlijk gemaakt. In het midden van December veranderde de toestand om Dijon ten eenemale. De vijand rukte in het zuiden en in het gebergte weder voor waarts, ditmaal 50.000 man sterk, met talrijke artillerie. Slechts 16.000 man vermocht generaal Yon Werder hem bij Dijon tegenover te stellen. Er bleef slechts ééu uitweg over, namelijk den vijand ver deeld, den meest nabij zijnden en sterksten het eerst, te verslaandit waren de troepen van Cremer bij Nuits. Met de volvoering van deze opdracht werd de generaal Glümer belast; hem stonden ongeveer 11.000 man ter beschikking; Dijon bleef zwak bezet. Op den 183™ December stiet de genoemde generaal bij het stadje Nuits op den vijand. In een' zeer bloedigen kamp van bijna zes uren werd de veel sterkere, voortreffelijk gewapende tegenstander in eene door de natuur op zeldzame wijze begunstigde, bovendien verschanste stelling door de Badensche divisie geheel verslagen. De vijand ver loor, volgens zijne eigene verklaring, 2200 man en werd zedelijk zoo geschokt, dat hij het weder opvatten van de wapenen geruimen tijd moest uitstellen. Maar ook aan de Duitsche zijde waren de verliezen zeer gewichtigzij beliepen 1050 man, waaronder vele hoo- gere officieren (Prins Wilhelm van Baden werd zwaar gekwetst). De divisie ging den volgenden dag op Dijon terug, daar de tegenpartij zuidwaarts op Chatillon sur-Seine sur Yonnewas afgetrokken. Op het eind van December werden de tijdingen uit het zuidoosten van Erankrijk meer onrustwekkendalle kenteekenen duiddeu op het voornemen van den tegenstanderhet ontzet van Belfort te beproeven. De in het groote hoofdkwartier nog onbekende afmarsch van Bourbaki's leger naar het Oosten begon door Von Werder's troepen vermoed te worden. Spoedig geraakte het, ook door berichten van den gezant ion Roder, te Bern, tot volle zekerheid, dat de vijand zijne nieuw gevormde armee de TEst tusschen Dole en Besan£on, met behulp van de spoorwegen, bijeentrok en zich aangordde om naar Belfort te niarcheeren, ten einde deze vesting te ontzetten en aan de Duitsche legers de gemeeuschapslijnen in den rug, die eigenlijke levensaderen

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1875 | | pagina 522