520
centrum, bij Héricourtdoor te breken, dan was Belfort bevrijd en
het veertiende korps vernietigd. Nog in den nacht deed generaal
Treskow, tot versterking van den meest bedreigden rechtervleugel,
drie vier-en-twintig-ponders uit de belegeringsbatterijen met menschen-
handen van Belfort aanvoeren. Om een nieuwen vijandelijken aanval
te voorkomen, werd besloten den vijand nog des nachts in de door
hem genomene stellingen overrompelend aan te vallen. Het overval
len gelukte volkomen; tal van gevangenen in handen van den over
winnaar achterlatende, weken de vijandelijke bataljons in blinde vlucht
terug. Ook in de bosschen voor het front kwam het in de duister
nis nog tot hevige worstelingenwaarbij man tegen man in zware
vuistgevechten werd gewikkeld.
De aanvallen op den derden dag hadden weder voornamelijk Mont-
béliard ten doel, maar werden, gelijk op de vorige dagen, bloedig
afgewezen. Tegen den middag werd eene verlamming van den vijan
delijken aanval duidelijk merkbaar; de troepen voor het front ver
minderden in aantal; men zag colonnes in westelijke richting aftrek
ken; op vele punten werden door den vijand loopgraven voor scherp
schutters opgeworpen en andere verdedigingsmaatregelen getroffen.
Alleen de artillerie zette den kamp nog tot het einde van den dag
voort. Ook op dezen dag hadden alzoo de dappere bataljons van den
generaal Von Werder zich weder zegevierend in alle stellingen ge
handhaafd.
De vesting Belfort was gedurende de drie gevechtsdagen, ofschoon
de kanonnendonder de bezetting onafgebroken in de ooren moest
dringen, ten eenemale werkeloos gebleven.
In den nacht van den 17llen op den 18tlen Januari viel er aan den
aftocht van aanzienlijke vijandelijke massa's niet meer te twijfelen;
onmiddellijk werd de vraag van onverwijlde vervolging in overweging
genomen, maar een opbreken met de gezamenlijke strijdkrachten tot
een aanval op den verschansten en in getalsterkte veel machtiger te
genstander zoude verliezen na zich gesleept hebben, die door de te
verwachten voordeelen in het geheel niet werden opgewogen. Feite
lijk ware op den 18den en ltDen Januari eene vervolging door het
geheele korps ook om andere redenen onmooglijk geweest. De in
spanningen der laatste dagen waren bijna bovenmenschelijk; enkele
bataljons hadden den geheelen dag gevochten en waren des nachts
naar andere punten der stelling gemarcheerd; twee derden hadden des
nachts onder de wapenen gestaanalle troepen bijna zonder onder-
