570
Antalo, halfweg Magdala; tot die plaats had de toestand der wegen
aan de bespanningen veroorloofd, de stukken te trekken. De onder
neming, die men waagde, was in vele opzichten nieuw. Men had
in Iudië dikwijls kanonnen door olifanten doen dragen, maar het
waren stukken van klein kaliberen het was slechts voor korte
afstanden geweest. Ditmaal waren het Armstrong-kanonnen van 12
en mortieren van 8 Engelsche duimen, die men over honderden uren
gaans vervoeren moest door een land van bergen en ravijnen. Van
Antalo naar Magdala hebben deze stukken hunnen weg afgelegd op
den rug van een olifant, met hunne caissons, als anderszins, bijna
zonder oponthoud. Als het land effen en de weg begaanbaar werd,
ontlastte men de olifanten om heti te doen uitrusten, en spande men de
paarden weer voor, maar dit geschiedde nooit dan over korte afstanden.
De vier stukken van 12 Eng. duim of Armstrong's, die van ach
teren geladen werden, werden verdeeld als volgt:
1 olifaut voor elk kanon4 olifanten
1 h elke affuit4
1 eiken voorwagen en 1 rad4
1 een paar caissons en 1 rad4
1 drie raderen (van de 8 overblijvende) 3 n
Te zamen 19 olifanten.
Daar de laatste olifant slechts twee raderen had, vulde meu den
last aan met touwen en gereedschap.
Er was geen enkel middel om de verschillende deelen van het mate
rieel op de plaats te wegen de volgende cijfers werden aan het arsenaal
te Poena opgegeven, maar de overste Hill Wallace, die over de
artillerie-afdeelingwaarbij de olifanten dienden, bevel voerde, was
van meening, dat de affuit zwaarder was dan volgens de opgaaf:
kanon924 ponden,
affuit966
voorstel450
een rad314 n
caisson255
De wieg of cradleeeu soort van bak, waarop men de vracht
plaatste, woog ongeveer 150 pond, en de pakzadel, met al de onder-
deelen van het harnachementwerd ondersteld te wegen ongeveer
500 ponden. Met deze gegevens is het gemakkelijk te berekenen,
dat het gewicht van de verschillende vrachten afwisselde van 1300
tot 1600 ponden (11 tot 13 pikols).
