572
De met de mortieren belaste olifanten droegen dus een gezamen
lijk gewicht van 1844 ponden, en de met de ijzeren wangen
beiadene een gezamenlijk gewicht van 1760 ponden (14 pikols). Het
gewicht van de hellende balkenvan de instrumentkistenvan de
handspaken enz. was niet bekendmaar dat alles vormde eene goede
vracht voor één olifant. Het kruit werd gedragen op een anderen
olifant en de bommen volgden op den rug van muilezels (vier voor
elk dier).
De oplading van de mortieren werd bijna op gelijke wijze volbracht
als voor de kanonnenmet dit onderscheiddat men twee scbuin-
sche balken bezigde en dat men, om er den evenwijdigen stand van
te verzekeren, ze op den gewenschten afstand hield door ijzeren staven
zij waren voorzien van groevenwaarover de ijzeren mortierwangen
gleden. Om te belettendat de pakzadel van zijne plaats geraakte
terwijl men het gewicht naar boven bracht, werd een derde schuin-
sche, eenigszins kortere balk geplaatst aan den kant, waar men trok
of opheeschmet het eene uiteinde steunende tegen de wieg, alzoo
vastheid gevende aan het geheele harnachement.
Het opladen van een mortier nam niet meer tijd weg dan dat
van een kanon. Men volgde dezelfde werkwijze om de olifanten van
hunnen last te bevrijden. De geschiedschrijver van de expeditie
treedt in veie bijzonderheden omtrent den pakzadel en het harnachement
van de olifantenen stelt te dien aanzien de verbeteringen voor, die
de oudervinding van den veldtocht aan de hand heeft gedaan.
De verslagen van de officierendie in dezen oorlog de olifanten
onder hunne rechtstreeksche bevelen haddenzijn eenstemmig om
de wijze, waarop deze zich van hunne taak kweten, als bewonderens
waardig te roemen. Eene expeditie door een zoo bergachtig en zoo
wild land als Abyssinië stuit op hinderpalenin onze Europeesche
oorlogen onbekend; het is, met uitzondering van het gure weder en
de gletschers, de overtocht van de Alpen door Hannibal, maar over
honderden uren gaans voortgezet. Hoe sterk en gehoorzaam de oli
fanten ook waren, viel de marsch hun dikwijls te zwaar; soms wier
pen zij onder weg hunne vracht af en moest men hen op de plaats
weder beladen. Kwam er een van die onweders met stortregens, zoo
gewoon in Abyssinië, opzetten, dan weigerden de olifanten dikwijls,
onder hagelslag en bliksemstralen voort te gaan; men moest stil
houden en, om weder op marsch te gaan, afwachten, dat het on-
weder gedaan was. Nu en dan ook ging een door vermoeienis over-
