588
vorderaar der vrijheidArthur Leeminister van koloniën en afge
vaardigde in Frankrijk gedurende de revolutie, en eindelijk de generaal
Henry Lee, vader van Robert E. Lee.
Reeds op jeugdigen leeftijd in het leger getreden, werd en bleef
Henry Lee de boezemvriend van Washington.
Zijne zedelijke hoedanigheden, zijne heldendaden als generaal der
kavallerie, die hem den bijnaam van //dragonder Henry" deden ver
werven, en zijne zeldzame geestbeschaving deden hem een der eer
ste plaatsen innemen onder de stichters van de Amerikaansche nati
onaliteit.
Door de wijze, waarop hij zich onderscheidde, zoowel in zijn po
litiek leven als in zijne militaire loopbaan, werd hij tot drie malen
benoemd tot goeverneur van Virginiè', en bij den dood van zijn
vriend Washington droegen de beide kamers hem de vereerende taak
op, diens lijkrede te houden.
Na het einde van den vrijheidsoorlog trok hij zich op het oude
familieslot Stratford terug, en wijdde zijn overig leven eensdeels aan
de politiek, anderdeels aan de opvoeding zijner kinderen. In eene voor
eenige jaren door zijne zonen uitgegeven verzameling van aan hen ge
schreven brieven vinden wij het treffendst bewijs, hoe hij eene groote
klassieke en letterkundige kennis aan de verhevenste zedelijke en gods
dienstige beginselen paarde.
Hij stierf in 1818, zes nog jeugdige kinderen nalatende. Robert,
de vierde dier kinderen, in 1807 geboren, was toen slechts 11 jaren
oud, maar de goede raadgevingen en lessen van zijnen vader hadden
reeds op hem eenen ouuitwischbaren indruk gemaakt.
Opgevoed door zijne moeder, had zij hem van jongs af zelf
verloochening, en eene groote waardigheid en zuinigheid ingeprent.
Zijne broeders afwezig zijnde, was hij alles voor zijne moeder, verzorgde
haar gedurende eene langdurige ziekte, terwijl zijne uitspanningsuren
besteed werden om met haar te wandelen en haar daardoor afleiding
te bezorgen.
Toen hij haar moest verlaten, om naar de militaire school te West-
Point te gaan, zeide zij dan ook: //Wat zal ik Robert missen, hij
bekleedt bij mij de plaats van zoon en dochter."
Op dien leeftijd was hij reeds een hartstochtelijk liefhebber van de
jacht, en vervolgde hij soms dagen achtereen te voet het wild. Hij ver
kreeg daardoor die physieke ontwikkeling en die krachtige gezondheid,
die hem zelfs onder de zwaarste vermoeienissen steeds bijbleef. In
