596 wellicht de excentrieke onderwijzer, de gestrenge majoor, de ijverige voorstander der Presbyteriaansche kerk gebleven zijn. Maar zijne meer deren hadden hem goed beoordeeld en hij werd te Richmond ontboden^ om er nieuwe wervingen te doen. Daarop werd hij benoemd tot kolonel, kommandant eener brigade te Harper's Perry. De verschijning van den nieuwen kolonel maakte op zijne soldaten een even vreemdsoortigen indrukals hij te Lexington de lachlust zijner leerlingen opgewekt had. Niets toonde bij hem den officier, den onderbevelhebber aan. Zijne uniform, zonder versierselen en slecht gemaakt, wekte een glimlach op; te paard maakte hij bepaald een zot fignur; altijd reed hij met veel te korte stijgbeugels, en zijne bewegingen waren wanstaltig. Dat was de vreemdsoortige fignur, de man die weldra de lieveling zijner soldaten zou worden, en wiens naam, te gelijk genoemd met de beroemde lc brigade, onuitwischbaar zal blijven in de geschiedrollen van den oorlog. Samengesteld uit de bloem der Yirginische jon gelingschap, die op de oproeping van hun geboorteland dadelijk toe gesneld warentrof men bij deze brigade de beroemdste, maar tevens ook de onbeduidendste namen aaii. Allen hadden willen dienst nemen; jongelingen van 15 jaar stonden in het gelid naast oude soldaten uit Mexico, en het enthousiasme, dat hen verbond, maakte er als het ware veteranen van en verschafte hun, gedurende vier jaren, den moed, niettegenstaande de zwaarste beproevingen te blijven volharden. Dien goeden geest maakte Jack son zich ten nutte. Zooals wij hierboven zeiden, was de strijd hardnekkig begonnen in Noord-Virginië. Drie kolonnes der federalisten rukten uit en ontmoetten de geconfedereerdenaangevoerd door Johnston en Beauregard, in de omstreken van Manassas. De strijd was bloedig. Van drie verschillende zijden aangevallenwijken de geconfe dereerden voor het groot getal aanvallers terug. De generaal Bee is wanhopig, hij rent naar Jackson toe en roept- //Generaal, zij dringen ons terug." Met het onverschrokkenst gelaat' met oogen, waar het heldenvuur in schittert, dat men in hem aantrof op dagen alleen dat er gestreden werd, antwoordt Jackson koel en la- conisch: //Dan zullen wij hen met de bajonet anders leeren." Zijne kalmte werkte uitstekend op de ontmoedigde troepen, en terwijl Bee doodelijk getroffen neerzinkt, uitroepende: //Zie naar Jacksonhij staat

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1875 | | pagina 603