604
nooit zoo slecht gevoed geweest; desniettemin werd nimmer de disci
pline er zoo streng gehandhaafd als nuer werden de strikste bevelen
gegeven en opgevolgd ten opzichte der bevolking, ook al wist men
dat zij tot de partij der noordelijken behoorde.
Lee begreepdat men zijne partij niet zou omhelzen, wanneer hij
niet bewees dat hij haar kon beschermen; hij nam daarom eerst maat
regelen zich in den rug te dekken.
Hij gaf Jackson bevel, Harper's Perry te nemen. Vooreerst was
hier een groot magazijn met oorlogsmateriëel, terwijl het, ten andere,
de vallei beheerschte, waarlangs hij gemeenschap wenschte te houden
met Virginië. Zelf bezette Lee eene stelling waaruit hij Washington
of Baltimore kon bestoken, terwijl Jackson zich dan later met hem
vereenigen zou.
Mac-Clellau, die weder het bevel der gefedereerdeu aanvaard had,
wist niets van de plannen van zijnen tegenstander, toen eene verloren
geraakte missive van Lee aan een zijner generaalsdoor een federa
listisch soldaat gevonden, hem het plan deed kennen. Dadelijk rukte
hij op om Lee van de Potomac af te snijdeuen Harper's Perry
te hulp te komen. Opgehouden in de défilés der Zuid-Bergen door
de geconfedereerdendie deze bergpassen uitstekend verdedigden, kwam
Mac-Clellan aan de rivier Antietam aan, maar vond Lee geheel in
slagorde. Deze namelijk had begrepen, dat Mac-Clellan zijn doel
doorgrond haden was met geforceerde marschen opgeruktom zich
tusschen Harper's Perry en het aanrukkend Noorder-leger te werpen.
Nadat Jackson den 15en September' Harper's Perry genomen,
11,000 gevangenen gemaakt en 75 stukken geschut veroverd had,
vereenigde hij zich den 16sten daaraanvolgende met Lee.
Den 17en viel Mac-Clellan met 87,000 man Lee bij Sharpsburg aan.
Zijne 33,000 gefedereerden hielden moedig stand. Het doel van
Mac-Clellan was, Lee in de Potomac te dringenmaar zijne pogingen
waren vruchteloos.
De nacht maakte een einde aan het gevecht, zonder dat eene der
beide partijen uit hare stellingen verdrongen waren.
Lee stond den volgenden morgen weder in slagorde, maar Mac-
Clellan, die groote verliezen geleden had, hernieuwde den aanval niet.
Lee trok den Potomac over, om zijne vermoeide troepen in Virginië
op verhaal te laten komen.
Hoewel door al die gevechtenen de vermoeiende dagelijksche
marschengedurende langer dan eene maandals het ware uitgeput
