610 de moedige generaal zich met eenige officieren te ver buiten zijn eigen postenketen, zonder de schildwachten van zijn voornemen te hebben kennis gegeven. Eene uitbarsting van de artillerie der geconfedereerden volgde kort daarop. Niet wetende dat hun aanvoerder afwezig was, hadden zijne eigene troepen op de kleine groep, die zij, door de duisternis misleid, voor eene vijandelijke afdeeling ruiterij aangezien hadden, gevuurd, en Jackson werd door drie kogels getroffen. Het was een vreeselijk oogenblik. Het vuur der vijandelijke batterijen verlichtte voor een oogenblik dit tooneel, terwijl bijna alle personen getroffen waren van het geleide van Jackson. Hij zelf werd door twee zijner soldaten achter zijn eigen keten gedragen; op een draagbaar ging hij tusschen de gelederen zijner getrouwe troepen door, die nog niets van het gebeurde wisten; en als men vroeg, wie die zoo geheimzinnig toege dekte gewonde was, antwoordde men: //Een officier slechts van het geconfedereerde leger." Een oogenblik echter verlichtte de maan zijn bleek gelaat, en toen een zijner generaals hem herkon, richtte hij zich met moeite op en zeide//generaal, wij moeten trachten onze stel ling te behouden." Dat was het laatste bevel dat hij gaf. Men bracht hem naar de ambulance, waar hij drie dagen laten stierf. Te gelijkmet het berigt der overwinning, werd dat van het gebeurde met Jackson gedurende den nacht aan Lee gebracht. Men vond Lee en zijn staf, slapende onder den blooten hemel, alleen tegen den dauw beschut door een mantel. Hij was diep be droefd en riep: //Elke overwinning is duur gekocht, die ons, al is het voor een korten tijd, de diensten van Jackson ontrooft". Hij wist nog niet, dat de wonden doodelijk waren en schreef hem den volgenden morgen//Gij kunt U niet voorstellenhoe diep be droefd ik bendat gij gewond zijt. //Had ik de zaken kunnen voorzien, dan had ik voor de zaak des vaderlands liever gehad, dat it in Uwe plaats getroffen ware. Ik bied U mijne gelukwenschen aan met de overwinning, die wij aan Uwe moed en beleid te danken hebben." Bewogen bij het lezen van dien brief, zeide Jackson//De generaal is te goed; hij moest God eerder dank zeggen voor de behaalde zege." Den 10den Mei stierf deze held, terwijl zijne laatste woorden in de ijlkoorts waren: //Dat Hill zich strijdvaardig houdelaat ons de rivier overgaan en in de schaduw der boomen uitrusten

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1875 | | pagina 617