614.
maar hij moest met zijne kavallerie groote omwegen maken en dit
had een noodlottig gevolg, aangezien hij op het hachelijkste oogen-
blik Lee niet kon bijspringen. Ook geloofde Lee het vijandelijke
leger nog op eenige dagmarschen verwijderd, toen de voorhoeden
slaags geraakten bij Gettysburg, een klein dorp in Pennsylvania". Lang
zamerhand kwamen meerdere troepen in het gevecht, en Lee kon een
geregelden veldslag niet ontgaan. Hij kon ongeveer 67.000 man
tegenover 100.000 federalisten stellen. Den eersten dag bleef het voor
deel aan de zijde der geconfedereerden. Den tweeden dag moesten de
Noordelijken terug, en stelden zij zich verdekt op achter hunne stellin
gen bij Cemetery Hill, achter Gettysburg; het kostte hun veel moeite,
zich achter die stellingen staande te houden. Den derden dag weken
de geconfedereerden, en moesten zij het de vorige twee dagen veroverde
terrein weder afstaan.
Lee, die reeds moeite had zijn leger op vijandelijk grondgebied te
voeden, wilde niet terug, zonder te beproeven eene beslissenden slag
te slaan. Daar het gevecht hoofdzakelijk op de beide vleugels ge
voerd werdbesloot hij eenen algemeenen aanval te beproeven op het
vijandelijk centrum, dat ten behoeve der vleugels wellicht verzwakt
was geworden. De artillerie bereidde den aanval voor; gedurende
twee uren braakte zij haar verdelgend vuur op de vijandelijke liniën.
Drie kolonnessterk 15,000 man, rukten nu ten aanval op. De
hoofdkolonnebestaande uit 5000 Virgiuiërs, de kern van het leger
onder den generaal Pickelt, bereikte alleen de hoogte van Cemetery
Hill; de beide anderen hadden het hevige vuur der gefedereerden
niet kunnen doorstaan. De hoofdkolonne had met veel moeite de
hoogten bereikt, maar zij werd niet bij tijds ondersteund en moest
terug. De verliezen waren ontzettend. De hoofdkolonne was zoo
goed als vernietigd. Drie generaals, 14 kolonels en -3/4 der man
schappen waren gesneuveld.
De kolonel Tremantle, engelsch ooggetuige, schrijft hierover het
volgende
//Het gedrag van Lee was boven allen lofverheven. Bezig zijnde,
zijne troepen aan te vuren en te verzamelen, reed hij alleen de ge
lederen door, terwijl zijn generale staf hem, tot hetzelfde doel, elders
de behulpzame hand bood. Men kon op zijn gelaat geen enkele trek
van ontmoediging lezenintegendeel, tegen de soldaten zeide hijal
les zal nog wel goed afloopenlater zullen wij zien wat te doen,
maar daarom is het noodig dat allen zich verzamelenwij hebben alle
