worden. Op andere punten in Virginië begonnen de zaken, in dezen
winter van 1864 op 1865, voor de Zuidelijken al slechter en
slechter te staan.
Sheridan had verscheidene overwinningen in de Yallei van Vir
ginië behaald en was daarna Grant voor Petersburg komen versterken.
In het westen was Savannah door Sherman vermeesterden bedreigde
deze Noord-Carolina; de terugtochtslijn van Lee was dus geheel be
dreigd, en hij gaf de hoop op, de stellingen om en in Petersburg
langer te kunnen behouden.
In dezen tijd kreeg hij zijne benoeming tot bevelhebber van alle
legers der confederatie, maar deze benoeming kwam te Iaat, zoodat
de onbegrensde macht, die deze waardigheid medebracht, niets anders
was als eene ijdele klank, die tot niets leidde.
Grant stond tegen hem over met 150,000 man, van uit het Zuiden
rukte Sherman met eene even groote macht op. Lee had te Petersburg
slechts over 30,000 man te beschikken, terwijl Johnston, met eene
even groote macht, in het Westen in bedwang werd gehouden door
Sherman. Het eeuige wat hem overbleef was, Virginië te verlaten,
te trachten zich met Johnston te vereenigen en zich nog een geruimen
tijd in de bergen staande te houden, om betere vredesvoorwaarden
te verkrijgen.
Zijn gouvernement wilde niets van dit plan weten, en hoewel met
spijt onderwierp hij zich aan die uitspraak, het confederalistische leger
moest zijn lot voor Petersburg te gemoet zien.
De toestand dier troepen was allerellendigstzij geleken meer op
geesten. Gedurende dien winter duurde, nacht en dag zonder ophouden,
het vuur der gefedereerden voort.
In Haart bemerkte Lee, dat Grant eene strategische beweging
begon te volvoeren, ten einde de spoorbaan machtig te worden, die
naar het Zuiden looptom hem zoodoende alle communicatie af te
snijden.
Hij besloot toen, Grant op een geheel tegenovergesteld punt aan
te vallen, om dezen te noodzaken zijne marschrichting meer oost
waarts te nemen en te trachten de spoorbaan machtig te worden
waardoor Grant zijn toevoer van levensmiddelen ontving, en dan, zoo
het mogelijk ware, met de westerspoorweg terug te trekken op
Lynchburg.
Op dit stoutmoedig plan vestigde hij zijn laatste hoop. Met
drie kleine divisiën moest Gordon eene vijandelijke redoute op 200
622
