77
vraag, of dan het getal vrijwilligers, dat zich bij het Nederlandsche
leger aanbiedt, zoo groot is? of daar geen plaats meer is, en of, wan
neer die teruggekeerde militairen, na eenige jaren dienst in Nederland,
weder zouden willen verplaatst worden naar het leger i3 Indië, daar
tegen eenig beletsel zou bestaan
Wij voegen er bij, dat de soldaat, wiens leven bij langer verblijf
in Indië gevaar loopt, hier niet aangehouden wordt. Zoo wreed zijn
onze officiereu van gezondheid niet. Zij keuren hem af en hij gaat op
's lands kosten naar Nederland terug. Wij vertrouwendat men daar
niet zoo inhumaan zal wezen hem te ontslaan zoolang hij nog ziek is,
en dat men hem daar eerst in een militair hospitaal genezen zal, zoodat
hij daarna zich dadelijk kan engageeren voor het Nederlandsche leger,
als hij dat verkiest. De kwestie der verloven voor mindere militairen
is in vroegere jaren herhaaldelijk ter sprake gebracht, maar zij gaf
steeds tot zooveel bezwaren aanleiding, dat men er van heeft moeten
afzien, vooral ook omdat de noodzakelijkheid dan bestond, tegenover
de vreemdelingen dezelfde regels te volgen, hun dezelfde voorrechten
te verleenen als aan hunne Nederlandsche wapenbroeders.
Hetgeen de heer Stieltjes verder sprak, is of boven reeds behan
del, of, voor het oogenblik voor ons van minder belang. Wij gaan
dus nu over tot de volgende woorden, gesproken door den heer Van
Zuijlen van Nijevelt:
//Vooral met het oog op de gezondheid der soldaten acht ik het
weuschelijkdat de kolonialen", (een leelijk woord, dat, omdat het
in den mond van het Nederlandsche volk een schimpwoord geworden
is, niet in den mond van een volksvertegenwoordiger past!) //die
zekeren tijd in Indië gediend hebbennaar Nederland kuunen worden
teruggezondenzonder voor den dienst in Indië ten eenenmale te
zijn verloren. Thans blijven zij wellicht eenigen tijd langer dienen
maar door dien verlengden dienst in de tropische gewesten zijn zij
onbruikbaar geworden. Dit heeft zich voorgedaan met een groot
aantal personendie nog in de kracht van hun leven waren. Dit is
zoo waar, dat men zich wel mag beroepen op Engeland, dat, als
koloniale mogendheidtoch ook wel weet wat het doetIndien
mijne herinnering niet geheel faaltdan laat Engeland de regimenten
in den regel niet langer dan vijf jaren in de tropische gewesten, enkel
met het oog op de gezondheid. Het is een feit, dat van een Eu
ropeaan niet te lang een vermoeiende dienst in Indië kan worden
