VARIA,
De tegenwoordige veldartillerie. In het Octobernommer (1874)
van het Zeilschrift fiir die scAweizerische Artilleriekomt het vol
gende voor
De vraag, ot voor- of achterladers de voorkeur verdienen, is ten
gunste der laatsten beslist. Het vóórlaad-stelsel is in enkele staten nog
gehandhaafd; naar mijne meening meer omdat men nog niet tot een
besluit gekomen is omtrent het aan te nemen stelsel van achterladers,
dan om andere redenen. Alleen Engeland maakt daarop eene uitzon
dering, omdat het, van de kulaslading, naar het systeem der voor
lading terugging. Ik spreek opzettelijk van teruggangomdat het wel
aan geen twijfel meer onderhevig is, dat, bij even rationele construc
tie van het stuk en het projectiel, de achterlading voordeeliger is ten
aanzien van trefkans, uitwerking van het schot en gemakkelijke be
handeling van den vuurmond.
Wat het gebezigde materiaal betreft, zoo zien wij, dat de staten,
die eene uitgebreide staalindustrie bezittenvan dat voortreffelijk
materiaal gebruik makendat daarentegen de anderengedreven door
de zucht om niet afhankelijk van het buitenland te zijn, het brons
behielden. Zweden bleef om dezelfde reden zijn prachtig gietijzer
voor de geschutfabricatie bezigen.
Of het gebruik van brons en gietijzer echter op den duur mogelijk
blijft, moet ik betwijfelen. De hedendaagsche veldartillerie streeft
bepaald naar het meer bestrijkend maken der banen omdat door de
grootere invalshoeken de uitwerking der schoten zeer vermindert.
Evenals bij de handvuurwapenen moet dus ook voor het veldgeschut
de eisch worden gesteldbinnen de meest voorkomende afstanden een