162
op hem aanvliegende, slaat zij hare armen om zijn hals en vangt
een woeste worsteling met hare tanden en nagels aan. Beiden op
den grond vallende, rollen de twee tegenstanders als wilde beesten
over den vloer. De volkshoop daar buitende armen tusschen de
tralies van het venster uitstrekkende, trachtte zijne prooi te grijpen
onder het uitbulderen van de vreeselijkste woorden de deur kraakte
en begon te zwichten.
//De soldatende soldaten riepen op eens verscheidene stem
men. Een oogenblik later hoorde de arme marsdrager het gedreun
van naderende stappen; hij zag bajonnetten voor het venster flikkeren,
en hoorde eene zware stem, die het oproer beheerschte, zeggen:
//Brood, brood voor iederen."
Oogenblikkelijk verflauwen de slagen tegen de deur en "houden
geheel op; de armen der aanranders worden tusschen de traliën
teruggetrokken, en de woedende kreten lossen zich op in een dof
gemompel. De vrouw, uitgeput van krachten, bleef op den grond
liggende marskramer was gered.
De commandant van het detachement, bij tijds verwittigd van wat
in het dorp gebeurde, had in een oogwenk zijn troep verzameld,
en na ieder zijn kommiesbrood te hebben doen inpakken, was hij
toegesneld om den oploop te doen bedarensterk door het dubbele
ontzag, dat bedreiging en weldaad hem gaven. In die plaats wan
trouwde men niet alleen de soldaten niet, maar zij waren er zeei
gezien uit hoofde van allerlei onderstand, die zij met kwistige hand
aan ieder verleenden; hunne verschijning maakte dan ook een eind
aan alle gewelddadigheid, en de massa werd bedaard. Een gedeelte
der soldaten betrok de wacht in het huis, de anderen bleven ver
wijlen om de arme uitgehongerden gade te slaan, die in stilte hun
stuk brood verslonden.
Maar het moeielijkste werk en hetgeen de soldaten het meest tegen
de borst stuitte, was natuurlijk het begraven der lijkeu, waartoe zij
zich met dubbelen moed moesten aangorden. Dikwijls kwam er in
in het holle van den nacht een bode van het gemeentebestuur
aan de kazerne, om te zeggen dat in dit of dat huis in het dorp
lijken ontdekt warendie niemand wilde begravenen dat daar
terstond in voorzien moest worden voor dat er te veel ontbinding
bij kwam. Een luide roffel wekte in een oogwenk het geheele korps
een detachement maakte zich gereed, men stak lantarens op, haalde