Om eene goede richting aan de operatie-zones te geven, om een goed veldtochtsplan te ontwerpen, moet men bij benadering weten te schatteD, waar de tegenstander zich bevindt, en wat hij kan onder nemen. Zulke schattingen, die moeilijk schijnenleert men gemak kelijk; men noemt dit: de diagnostiek van den oorlog te bezitten. De beschrijving van een oorlogstooneel zal beter doen vatten, welke partij men kan trekken van eene goede toepassing dezer voorschrif ten, dan afgetrokkene theoriën en breedsprakige dogmatische betoogen. Voorbeeld: In 1866, in den veldtocht van Bohememaakten voor beide partijen de landstreken, begrepen tusschen de Elbe en de Oder, dus Saksen, Lausnitz, Silezië, Moravië en Boheme, het oorlogstooneel uit (zie in de Hollandsche vertaling van Büstow's werk over dien oorlog de kaart, overgenomen uit Petermann 's Geographisc7ie Mitthei- lungen. Er.). Weenen 'was het beslissende objectief van de Pruisen, Berlijn dat van de Oostenrijkers. De twee oorlogvoerenden hadden ieder hunne hoofdstad, het middelpunt van de macht hunner staten, tot basis. Wat de Pruisen betreft, was het oorlogstooneel verdeeld in drie duidelijk gescheidene operatie-zones: Saksen vormden den rechter, Lausnitz den middelsten, Silezië den linker. Door deze drie gordels hebben de drie Pruisische legers geopereerd naar Boheme, om te za- men te komen te Gitschin, het eerste objectief hunner manoeuvres. Vóór de opening van de vijandelijkheden strekte het strategische front der Pruisen zich uit over een cirkelboog van honderd lieues, van Ratibor, aan de Oder, tot Torgau, aan de Elbe, gaande door Schweidnitz en Görlitz. Van dit uitgestrekte front zijn de drie Pruisische legers den zes tienden Juni opgerukt: dat van Herwarth von Bitteufeld, om in Sak sen te vallen; dat van Erederik Karei, om Lausnitz binnen te drin gen, en dat van den Pruisischeu Kroonprins, om de engten van Glatz te naderen. Hunne eerste operaties hebben dus plaats gehad door drie afzonderlijke zones, die van elkander waren verwijderd. Het leger van Herwarth zich den 21en Juni met dat van Ere- derik Karei vereenigd hebbende, trokken zij den 23cn Boheme bin nen door de passen van Zittauterwijl dat van «onzen Erits" door de passen van Glatz voortrukte. De inval in Boheme is dus ge schied langs twee zones, veertig lieues van elkander gelegen. Deze manoeuvre stelde de Pruisen aan te meer gevaar bloot, omdat Git schin, hun eerste objectief, het vereenigingspunt hunner legers, ook het punt van samentrekking der troepen van den vijand was. 245

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1876 | | pagina 252