De Oostenrijkers hadden de keus tusschen twee operatie-zones rechts Moravië, links Boheme. Dit laatste was het beste; niettemin besloot men het leger eerst bijeen te brengen in Moravië, bij Olmütz om het vervolgens in aller ijl te voeren naar Gitschin, in Boheme. De keus, tusschen deze twee operatie-zones te doen, was te ge makkelijker, omdat vóór de opening van de vijandelijkheden geheel Europa wist, dat het front der Pruisen zich uitstrekte van de Elbe tot de Oder, dat het Boheme omringde, en dat deze schikking de Pruisen verplichtte te opereeren gelijk Erederik de Groote in 1757; in Boheme te vallen langs twee zeer ver van elkander verwijderde zones, dat is te zeggen door de défilés van Glatz en Lausnitz, otn te zamen te komen op eenig punt tusschen de Elbe en de Iser. Op denzelfden dag breken de Pruisische en Oostenrijksche legers op van de plaats waar zij zich bevinden, om zich te wenden naar hetzelfde punt: Gitschin. De legers hadden af te leggen: dat van Erederik Karei, vertrekkende uit Görlitz, 22 lieues; dat van Erits uit Neisse, 32 lieuesdat van Benedek, uit Olmütz, 36 lieues. Wel is waar bevond zich deze op grooteren afstand van het veree- nigingspunt dan Erederik Karei, maar daarentegen had de Pruisische aanvoerder een vijandelijk korps tegen over zich (dat van Von Ga- bientz. En.), hetwelk zijn inarsch kon ophouden en de spoorbaan van Turnau naar Zittau opbreken, terwijl Benedek zich in alle vei ligheid kon bewegen op die van Briinn en van Olmütz, welke naar Gitschin leiden. Benedek kon dus, ondanks den misslag dien hij begaan had door zijn leger eerst om Olmütz te vereenigen, bij tijds tusschen de Elbe en de Iser komen om de twee prinsen afzonderlijk te bevechten, maar de Oostenrijksche feldzeugvieisterin plaats van, na zijne komst in Boheme, zijne strijdkrachten langs den spoorweg bijeen te houden om ze hetzij rechts, hetzij links te brengen en met zijne gezamen lijke troepen-massa's den Pruisen te verslaan, naar mate zij uit de défilés der bergen te voorschijn kwamen werpt in allerijl een ge deelte van zijn leger, bij wijze van kleine pakjes, in de bergpassen, waar zij in gedeeltelijke gevechten aanhoudende nederlagen lijden, die het moreel van de soldaten ter neer slaan, vóórdat zij in een be slissender! slag worden gewikkeld. Van den 25sten tot den 29en Juni marcheerden de twee prinsen door de bergen langs zeer ver van elkander gelegene punten en sloe gen de Oostenrijkers in bijna alle ontmoetingen. De Oostenrijkers in eene verdedigende houding blijvende, werd de 246

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1876 | | pagina 253