249 digd worden in de bergen zeiven, gelijk Von Moltke schijnt te ge- looven. Nergens zijn de omtrekkende bewegingen moeilijker te voor komen dan in de bergen en nergens ook oefenen zij zulk een ver- derfelijken invloed op het moreel der verdedigers uit; het is genoeg, dat zij, die een engte of pas verdedigen, besloten tusschen loodrechte rotsen, ja zelfs onneembaar door frontaanvalleneenige geweer- of kanonschoten in hunnen rug of op eene hunner flanken hooren om alle vertrouwen te verliezen en in den waan te worden gebracht, dat zij afgesneden zijn en van achteren worden genomen. //Nergens," zegt de Aartshertog Karei, //heeft de aanvallende hou ding zulk een machtig zedelijk overwicht als in de bergenik durf zelfs te zeggen, dat de bergen moeilijker zijn te verdedigen dan aan te vallen." De bergen worden niet, gelijk men vrij algemeen gelooft, verde digd in de engten of in de passenzij worden verdedigd aan den voet in de vlakte, daar, waar de aanvaller verplicht is uit een nau- weu doortocht te deboucheerenen waar de verdediger eene stelling kan nemen, die dit débouché omsluit. Militairen, die voor zeer geleerd doorgaan, schrijven de ramp van den Boheemschen veldtocht daaraan toe, dat Benedek niet krachtig genoeg de engten en passen van het gebergte heeft verdedigd. Grove dwaling! eerder is het tegendeel waar; juist omdat hij te veel troe pen in de bergen geplaatst heeft, heeft hij zich laten slaan in engten en passenmoeilijker te verdedigen dan aan te vallen. Daardoor ont brak het zijn leger te Sadowa aan zenuw, aan vertrouwen, aan zedelijke kracht. Juist in de bergen heeft hij nutteloos zijn leger verstompt. Wij hebben reeds vóór den oorlog geschreven, dat Oostenrijk slechts had te kiezen tusschen deze twee planneneene aanvallende be weging te maken door over het gebergte op te rukken in de rich ting van Lausnitz, om het verbrokkelde front van zijnen tegenstander in tweeën te brekenof, zoo het geen aanvallende houding kon aannemen, zijn leger te verzamelen achter den spoorweg, die de koorde vormt van den cirkelboog, welken de bergen beschrijven, waardoor de Pruisische legers in Boheme moesten vallen. Het laatste plan volgende, zou Oostenrijk, eene spoorbaan heb bende, die tot manoeuvreer-linie kan dienen, om beurtelings een ge deelte zijner strijdkrachten van het eene einde der koorde naar het andere te werpen altijd zijne troepen massa's hebben kunnen ver eenigen om de vijandelijke kolonnes afzonderlijk te bevechten, naar gelang zij uit de bergen in de vlakte deboucheerden.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1876 | | pagina 256