318
waar, een school voor den oorlog, maar de daar gegeven lessen
waren zuiver theoretisch, omdat noch de onderwijzers, noch de leer
lingen in het vuur geweest waren. 'Tegenwoordig tracht men partij
te trekken van de opgedane ondervinding en in de practijk zal geen
officier meer stellingen innemen, welke hem onhoudbaar blijken ten
gevolge van die ondervinding en van de feiten, die hij met eigen
oogen op het slagveld heeft waargenomen.
Het - is erkenddat een groot deel van het welslagen van het
Duitsche Teger is toe te schrijven aan de snelheid zijner marschen.
Derhalve oefent men zich thans in het marcheerenvlug, in de
grootste orde en met eene ontwikkeling in front, overeenkomende
met de eischen van het oogenblik en de stellingen des vijands. Al
tijd laat men den weg voor de helft vrijom de bewegingen van de
staven, adjudanten, artillerie en kavallerie te vergemakkelijken. De
goederentreinen zijn op militaire wijze georganiseerd en in de ge
vechtslinie vindt men te nauwernood eenige karren van kantinehouders.
De infanterie en artillerie marcheeren in den vorm die haar het
gemakkelijkst is, en in volle veiligheid, want de kavallerie gaat
haar vooruit, en heeft tot taak, den marsch des vijands waar te
nemen en het terrein volledig te verkennen. In de belangrijkste
richtingen worden officierspatrouilles uitgezonden, samengesteld uit een
officier en drie tot zes ruiters, die hem zijn toegevoegd voor het
overbrengen van verkenningsrapporten en tot verdediging in oogeu-
blikken van gevaar. Deze patrouilles omringen deii vijand, dringen
in zijne voorpostenliniën door, volgen zijne bewegingen, vergezellen
hem en trachten, uit alle inlichtingen die zij kunnen bekomen, tot
de kennis zijner voornemens te geraken.
Op de rapporten dier patrouilles bepaalt de aanvoerder zijne be
wegingen. De dienst der kavallerie is alzoo van lieverlede geheel
gewijzigd. In stede van, gelijk voorheen, op de vleugels van het
leger of zelfs achter de liniën geplaatst te worden, marcheert de
kavallerie thans vooruit, houdt zij den marsch des vijands op, ver
plicht zij hem, zich te ontwikkelen, en verzekert zij aan de infan
terie hare vrijheid van handelen.
In de instructiën der voorgaande jarenspeelden de //pogingen"
(das Probiren) eeu grooten rol. Men beproefdeeen bosch of een
dorp te nemen, voor het genoegen, het beproefd te hebben. Thans
handelt men ernstiger. Men oordeeltof de omstandigheden de in be
zitneming van het bosch of het dorp noodig maken of niet. In het laatste
geval zich men ook van elke poging af; in het eerste daarentegen,
