362
spoorwegen doorsneden. Dit prachtige land, de graanzolder van de
geheele wereld, is rijk aan menschen, aan paarden, aan levensmid
delen van alle soort. Indien men al deze hulpmiddelen in handen
des vijands laat, zal men zijne macht verdriedubbelen. Hij zal dan
sterk genoeg zijn om de lijn der Ohio over te steken en verwoes
ting te brengen in de rijke streken van het Noorden. Tegen derge
lijke handeling is verdediging onmogelijk, de verdedigingslijn is te
uitgestrekt. Om haar te voorkomen, heeft het Noorden slechts een
middel: aanvallend op te treden, zich meester te maken van de rivie
ren, de spoorwegen te vernielen, in het kort, oorlog, in waarheid
oorlog te voereneen oorlog, die aan het genie van een man ver
oorlooft, alle plannen van den ander te verijdelen.
Ziedaar de overwegingen van Sherman gedurende zijne bevelvoering
te Louisville, toen hij in kleine hoopjes, ten behoeve eener nood
lottige verdediging, de krachten zag versnipperen waarmede een clief
hij was er nog ver van verwijderd, te denken dat hij dat zelf
zoude zijn den vijand beslissende slagen konde toebrengen.
Toen de minister van oorlog, Cameron, te Louisville aankwam,
ging Sherman hem deze overwegingen mededeelen. Hij betoogde de
gebiedende noodzakelijkheid om aanvallend te werk te gaanen ein
digde met te zeggen dat niet meer dan 200.000 man noodig zouden
zijn om het Westen, tot aan de golf van Mexico, te heroveren. Ca
meron sloeg de handen in de lucht en zeide: Groote God, van
waar moet ik die halen Sherman verzekerde dat eene menigte
mannen in het Noorden zouden willen komen, indien men hunne
diensten wilde beloonen. Hij besprak het onderwerp verder volledig
en vriendschappelijk, en meende indruk op den minister gemaakt te
hebben.
Maar nauwlijks was Cameron met zijn gevolg te Washington
teruggekomen, of een der dagbladen, waarschijnlijk ingelicht door
een der reporters die het onderhoud hadden bijgewoond, gaf hier
van een verslag en deed het onzinnig voorstel uitkomenin het
Westen een leger van 200.000 man op de been te hebben. Alle
couranten herhaalden om strijd deze praatjes en drukten op het
onzinnige van Sherman's wenschen. Weldra ging dit scheldwoord
van het voorstel op den voorsteller over, en de dagbladen deelden
het smartelijke nieuws mede, dat de kolonel Sherman Tcranlczinnig
geworden was. Men herhaalde dit van mond tot mond, en het
gerucht kwam weinige dagen later tot hem, juist op het oogenblik
