364 de kreten en den toorn van den Carnot te Saint-Louis, wiens militair raderwerk geheel in'jwanorde was gebracht door die stoute operatiën. Deze jeugdige generaal was Grant, de tegenwoordige President der Yereenigde Staten; en Sherman, zijn vriend en mededinger, was gelukkig, onder zijne orders te kunnen dienen als bevelhebber van eene divisie. Nauwelijks heeft hij zich bij hem vervoegdof zij worden geroe pen om deel te nemen aan een der verschrikkelijkste veldslagen van den oorlog, den slag van Siloh. Grant, de aanvankelijk door hem behaalde voordeelen vervolgende en zich spoedig wenschende meester te maken van eene belangrijke spoorweglijnis met eene flotille de Tennessee opgevaren en heeft een gedeelte van zijn leger op de oevers ontscheept, terwijl de overige troepen over land met gefor ceerde marscheu volgenmaar voordat de laatsten den tijd hebben gehad om aan te komen, wordt Shermandie eene verkenning maakte, plotseling beschoten; zijn ordonnans wordt gedood, dadelijk daarop zag hij de bajonetten van groote infanterie-massa's flikkeren, en plotseling worden de federalisten door eene groote overmacht aange vallen. In de rug door eene breede rivier gedekt, kunnen zij niet omgetrokken wordenmaar er fls geen terugtochtswegen de eerste schok is zoo hevig, dat^'eene teruggaande beweging begint. Zij wordt gelukkig gestuit door Shermandank zij den invloed dien deze reeds op zijne minderen uitoefende. Zijn paard is gedoodtwee zijner brigade-chefs liggen ter neder, zijne verliezen zijn groot; doch men strijdt den ganschen dag en eindigt met den vluchthaven te bereiken van de in nood verkeerende legers de nacht. Op dit oogenblik ontmoeten Grant en Sherman elkander. De helft van hun leger is verlorenniettegenstaande dat besluiten de beide onverschrokken aanvoerders op staanden voet om, ondanks de wan orde, de onzekerheid, de vermoeienis, den regen, de aandoeningen van allerlei aard, den volgenden morgen het gevecht te hervatten. In deze soort van krijgsraad had Sherman dezelfde gedachten als na Bull's Kun. Yan zijn kant had Grant dergelijke meeuing. Hij droeg mij op, verhaalt Sherman, bij het aanbreken van den dag het ge vecht te hervatten, zeggende dat, zooals hij te Douelson had opge merkt, men van beide kanten zich geslagen achtte en dat de partij, die vastberaden weder tot den aanval overging, zeker van de over winning was. Inderdaad een groot voorbeeld van volharding, snelheid van oor-

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1876 | | pagina 369