364
de kreten en den toorn van den Carnot te Saint-Louis, wiens militair
raderwerk geheel in'jwanorde was gebracht door die stoute operatiën.
Deze jeugdige generaal was Grant, de tegenwoordige President der
Yereenigde Staten; en Sherman, zijn vriend en mededinger, was
gelukkig, onder zijne orders te kunnen dienen als bevelhebber van
eene divisie.
Nauwelijks heeft hij zich bij hem vervoegdof zij worden geroe
pen om deel te nemen aan een der verschrikkelijkste veldslagen van
den oorlog, den slag van Siloh. Grant, de aanvankelijk door hem
behaalde voordeelen vervolgende en zich spoedig wenschende meester
te maken van eene belangrijke spoorweglijnis met eene flotille de
Tennessee opgevaren en heeft een gedeelte van zijn leger op de
oevers ontscheept, terwijl de overige troepen over land met gefor
ceerde marscheu volgenmaar voordat de laatsten den tijd hebben
gehad om aan te komen, wordt Shermandie eene verkenning maakte,
plotseling beschoten; zijn ordonnans wordt gedood, dadelijk daarop
zag hij de bajonetten van groote infanterie-massa's flikkeren, en
plotseling worden de federalisten door eene groote overmacht aange
vallen. In de rug door eene breede rivier gedekt, kunnen zij niet
omgetrokken wordenmaar er fls geen terugtochtswegen de eerste
schok is zoo hevig, dat^'eene teruggaande beweging begint. Zij wordt
gelukkig gestuit door Shermandank zij den invloed dien deze reeds
op zijne minderen uitoefende. Zijn paard is gedoodtwee zijner
brigade-chefs liggen ter neder, zijne verliezen zijn groot; doch men
strijdt den ganschen dag en eindigt met den vluchthaven te bereiken
van de in nood verkeerende legers de nacht.
Op dit oogenblik ontmoeten Grant en Sherman elkander. De helft
van hun leger is verlorenniettegenstaande dat besluiten de beide
onverschrokken aanvoerders op staanden voet om, ondanks de wan
orde, de onzekerheid, de vermoeienis, den regen, de aandoeningen
van allerlei aard, den volgenden morgen het gevecht te hervatten.
In deze soort van krijgsraad had Sherman dezelfde gedachten als na
Bull's Kun. Yan zijn kant had Grant dergelijke meeuing. Hij droeg
mij op, verhaalt Sherman, bij het aanbreken van den dag het ge
vecht te hervatten, zeggende dat, zooals hij te Douelson had opge
merkt, men van beide kanten zich geslagen achtte en dat de partij,
die vastberaden weder tot den aanval overging, zeker van de over
winning was.
Inderdaad een groot voorbeeld van volharding, snelheid van oor-