S76 Chattanooga tot Atalanta af te leggen. Men moest eerst vechten om den vijand te verdrijven, daarna halt houden, den voor het on derhoud des legers noodigen spoorweg weder in orde maken, de bruggen daarvoor bouwen, de kunstwerken uitvoeren en de noodige aardewerken opwerpen om ze te verdedigen. Wanneer de weg her steld was, stelde men zich in beweging; men trof den vijand, op nieuw verschanst, weder aan, en alles begon weder van voren af aan. Sherman had afgezien van eiken rechtstreekschen aanval op de ver sterkte stellingen; deze aanvallen mislukten allen. Wanneer destel lingen verkend waren, stelde hij zijne troepen daaraan evenwijdig op, en in eenen nacht verschansten deze zich op hunne beurt. Hij wachtte dan het gunstig oogenblik af om eene omtrekkende beweging te gelastendie altijd het karakter eener verrassing had. Tezelfder tijd toonde de kavallerie van beide legers zich zeer werkzaam. Bei de trachtten de gemeenschapslijnen der tegenpartij af te snijden en slaagden daarin somtijds; doch in deze soort van ondernemingen was het voordeel aan de zijde der zuidelijken, wier ruiters veel meer be weegbaar waren. //Zij leggen honderd mijlen af, tegen de mijne tien", roept Sherman uit. Overigens was hij van meeniugen die meening legt gewicht in den schaal, want meer dan een ander Ame- rikaansch generaal heeft hij ondervinding ten aanzien dier raids op gedaan is het aandeel van deze oorlogsmiddelen in den uitslag van het geheel vrij onbeduidend. Volgens hem kon de kavallerie, altijd gehaast en altijd bevreesd om de infanterie te zien aankomen niet ernstig en rustig genoeg doorwerken om een spoorweg geheel onbruikbaar te maken. Niets was er, waarvoor Sherman meer zorg droeg dan voor de spoorwegen. Als ieder Amerikaanwas hij min of meer ingenieur. Zonder de spoorwegen, zegt hij zou de veldtocht onmogelijk zijn geweest. Met trots verhaalt hij de wouderen van spoedig herstel der wegen, waarvan hij getuige was, en hij kan den werktuigkundige niet genoeg bewonderen dien hij, onder de toejui ching des legers, zijne locomotief onder een hevig artillerievuur naar een put zag brengendaar water innemen zonder blikken of blozen, en zonder ongelukken terugkeeren, op de kanonschoten ant woordende met het stoomfluitje. Ik ben overtuigd, zegt Sherman, dat de gevaren, die het spoorwegpersoneel liep, gelijk stonden met die der tirailleurliuieevenveel moed eischten en met evenveel nut werden getrotseerd. Na een reeks van gevechten is Sherman voor Atalanta aangeko-

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1876 | | pagina 381