397
5e. Als uitbreiding van art. 6 der conventie wordt vastgesteld,
dat, met uitzondering van die officieren, wier gevangenhouding op
het lot der wapenen invloed zou kunnen uitoefenenen binnen de
grenzen, bepaald in de tweede paragraaf van dat artikel, de in 's vijands
handen gevallen gekwetsten, zelfs al worden zij niet ongeschikt ge
acht voor den dienst, na hunne genezing of zoo mooglijk vroeger naar
hun land zullen moeten worden teruggezonden, echter onder voor
waarde, dat zij gedurende den loop van den oorlog de wapenen niet
meer zullen opvatten.
Aldus luidde liet stuk, dat aan de algemeene bezorgdheid overliet
lot der slachtoffers van den oorlog beantwoordde. Het is, gelijk
men ziet, zeer onbepaald en vol achterdeurtjes, maar enfinhet
huldigt het beginsel der onzijdigverklaring van den geneeskundigen
dienst en beperkt aanmerkelijk het goeddunken van den overwinnaar.
Toen dit eerste punt gewonnen was, bleef er nog veel te doen;
men moest nog de hulp in oorlogstijd organiseerenen een staat van
zaken wijzigen, die vroeger geschapen was geworden, toen de ge
kwetsten als vijanden werden aangezien. Alle landen zetten zich aan
het werk; overal zag men maatschappijen voor hulp aan de gekwet
sten verschijnen, die zich onder het schild der conventie van Genève
stelden, elke op hare manier de vraagstukken der détails oplossende.
In Frankrijkwaar de bestaande organisatie in ieders oog bijzonder
droevig scheen, stichtte men in 1S66 eene maatschappijdie den
titel aannam van Societe franqaise de secuurs aux blessés militaires
des armées de terre et de mevDoor den staat als nvan algemeen
nut erkendontwikkelde zij zich door officiëele bescherming en mo
nopolie, en eindigde met eene aanzienlijke macht te verwerven. Zij
bestond uit eenige bankiers, eenige senatoren, waarbij zich eenige
graven en markiezen gevoegd hadden, die aan het regeerstelsel van
het keizerrijk gehecht waren.
I wee geneesheerende heer Nelatondie de militaire heelkunde
niet verstond, en de heer Chenu, te bevoegd om invloed te hebben
op die aristokratische omgeving, gingen onder die filauthropen ver
loren, wier rol zich bepaalde tot geld geven en redevoeren. Alles
geschiedde er en familierecht huiselijk; een raad van beheer, ge
kozen onder de bloedverwanten en de vrienden der bloedverwanten van
twee of drie invloedrijke personages, bestuurde de maatschappij op
