485
zoo zij het voorbeeld van Pruisen moeten volgen, werkelijk veel
zullen moeten afstaan. Het verschil is kapitaal en verklaart zeer goed
de onmiskenbaar vijandige uitingen in Beieren, Saksen en Wurtemberg
tegen het offer, waarvan den heer Von Bismarck met alle geweld
het voorbeeld wil geven.
Inzonderheid Beieren acht zich gekwetst, omdat, gelijk wij gezien
hebben, de Bondsgrondwet het bijzondere rechten toekent.
Van daar die zoo onbewimpelde verklaring van den heer Von
Pfretschner, voorzitter van den ministerraad: //Wat Beieren recht
streeks aanbelangt, het ontleent aan de grondwet bijzondere rechten,
die zijne spoorwegen tegen elke aanranding beveiligen; het zal deze
rechten weten te verdedigen en is geenszins van voornemen ze aan
het keizerrijk af te staanbovendien zal het er zich tegen verzetten,
dat spoorwegen, die aan andere staten behoorengecentraliseerd wor
den in de hand van het keizerrijk."
//Beieren zet zijn rupshelm op," roept de National-Zeitung spij
tig uit.
Te Stuttgard schijnt het afstaan van de spoorwegen de bevolking
eene ware r/mediatisatie" toe, want het zoude den afstand van de
posterijen en telegrafen na zich sleepen, in het geheel ongeveer vijf
duizend ambtenaren, die in Pruisischen dienst zouden overgaan.
Te Dresden hebben de Kamers bijna eenstemmig het voorstel van
den minister Prieseu aangenomen: //Het gouvernement wordt uitge-
noodigd, in den Bondsraad zijne goedkeuring te weigeren aan den
afkoop, hetzij gedeeltelijk, hetzij geheel, van de Duitsche spoorwe
gen voor rekening van het keizerrijk, en zoo spoedig mooglijk zijn
bedoelingen ter kennis te brengen van den groot-kanselier."
Voor dit vraagstuk zet Saksen, doorgaans toch zoo gedwee, ook
zijn helm op. Nooit had zich, sinds vijf jaren, zulk een vast bera
den en eenparig verzet van de zuidelijke staten tegen Pruisen's ei-
schen :geopenbaard.
Tegenover deze staatkundige uitingen hebben dan ook de Ber-
lijnsche krantenschrijvers hunnen ijver verdubbeld om het militaire
voordeel, het nationaal karakter van Bismarck's plan te doen uitkomen.
Het Militcir-WocliènblaU heeft, in een hoofdartikel, de meening
van den Pruisischen generalen staf uiteen gezet; laat ons de voor
naamste betooggronden daaruit opteekenen. De verplichte krijgsdienst
levert aanzienlijke massa's; zonder de spoorwegen kan men ze niet
in beweging brengen. Bovendien, een stelsel van zorgvuldig aaneen-
