555
Den 27en werden benoemd: de overste Du Perron tot koininandant
van de rechtervleugel-linie, van sterkte I tot XXV, en de majoor
Von Bihl tot kommandant van den linkervleugel, van No. XXV
tot aan Bondjol hitam.
Toen den 28en de laatste troepen waren aangekomen, werd omstreeks
twaalf uren het kanonvuur op Bondjol geopend, dat echter dien dag
niet veel uitwerking had. In de 12-ponder-batterij kon men van de
vijandelijke werken bijna niets zien, zoodat het richten der stukken
te veel naar gissing moest geschiedenook ondersteunden zich de
verschillende batterijen niet altijd even goed en was het vuur daar
door niet aanhoudend genoeg. Voorts werd dien dag de sterkte
onzer verschillende bezettingen nader geregelden werden ook de
troepen aangewezendie tot den aanval zouden worden gebezigd.
Gedurende den nacht hield het vuren langzaam aan; doch den
volgenden morgen werd het levendiger. Omstreeks 9 uur werd de
buitentempel door een brandkogel getroffen en in vlammen gezet
hij brandde ruim vier uren lang en stortte toen in. Het vuur
uit den 12-ponder bleef steeds zonder veel uitwerking, vele brand
kogels en granaten vielen reeds voor de kampong neder of ontbrand
den en sprongen niet; alleen gelukte het den kapitein C. P. C.
Steinmetz, van uit Padang Boeboe den vijand uit den daar aanwe
zigen handmortier met succes te bestoken.
In den namiddag werd een der mortieren van 20 dm naar No.
XVIII overgebracht.
Den 30en werd het in den nacht verminderde vuren weder met
kracht voortgezet en toch zag men nog maar geene uitwerking.
De binnentempel werd algemeen te veel als het eenige doel aange
merkt en ofschoon er om 11 uur een huis aan de noordzijde der
kampong in brand geraakte, dat later nog door een tweede werd ge
volgdkon ons vuur den verdediger toch niet beletten, den brand
even spoedig weder te blusschen.
Den volgenden dag werden nog twee 12-ponders naar No. XVIII
overgebracht en met zeer veel moeite op noodbeddingen in batterij
geplaatst.
Nu was ten minste een gedeelte van het zware geschut op de
plaats waar het van nut zijn kon, waar het ook volgens het eerste
plan dadelijk had behooren te worden opgesteld, en waar het thans
werd aangewend om aan die zijde het bresschieten te bewerkstelligen.
Veel ontbrak er echter aan, om dit met dien klem en regel te
