563 dan de reserve zou oprukken om den aftocht te kunnen dekken. In verband daarmede werd door den kapitein Westenberg met een ge deelte der troepen post gevat aan de overzijde der rivier, terwijl de luitenant Cassa zich meer links opstelde, om den vijand uit Djamba in toom en zoo noodig tegen te houden. Aan de ontvangen order wilde de majoor Yon Bihl onmiddellijk gevolg geven, doch hoe nu den houwitser teruggevoerd? Het was natuurlijk te voorzien dat, zoo de vijand bespeurde dat wij terug trok ken hij ons zoude vervolgen en mocht dat plaats vinden dan bestond bij de officieren ook de overtuiging, dat de soldaten, in plaats van tegenweer te bieden, op den loop zouden gaan. Er moest dus met eenige list worden te werk gegaan, en hiertoe werd overeengekomen, dat de aanwezige soldaten en maleiers aan het stuk zouden worden gesteld om het terug te brengen, nadat er eerst nog een schot uit zou zijn gelost, ten einde onze handelingen voor den vijand zooveel mogelijk verborgen te houden; vooreerst door den rook van het schot en verder door het tweegelederen-vuur, dat door de manschappen van den kapitein Steinmetz zou worden geopend en onderhoudenzoo dra het schot uit den houwitser zou zijn gevallenwelke dan met een algemeen hoera zou worden weggevoerd. Het kostte echter nog moeite om de soldaten tot het voorttrekken van het stuk geplaatst te krijgendoch toen hiertoe nog eenige on gewapende Amboineezen door den Generaal waren toegezonden, was men spoedig gereed; de luitenant Gropp plaatste zich zelf aan een der raderen en gaf het voorbeeld tot moed en inspanning. Na een oogen- blik van stilte en gespannen verwachting werd eindelijk vuurgekotn- mandeerd, het schot viel, en onmiddellijk daarop het afgesproken hoera aangeheven, het stuk kwam in beweging, maar werd ook dadelijk daarna weder door bijna alle manschappen verlatenHet gelukte evenwel den officierendie nu zeiven ter hulp toeschotenmet een paar onderofficieren en soldaten den vuurmond terug te brengen en de goede houding en het levendig vuur van den kapitein Stein metz met zijne doebalangs en weinige soldaten maakten, dat ons terugtrekken voor den vijand verborgen bleef en allen weldra weder in de sterkte No. XVIII vereenigd waren. Zonder verlies geschiedde dat echter niet. Bij het terugvoeren van den houwitser werden, behalve de majoor Von Bihl, ook de inl. 2e luit. Prawiro di Medjo en eenige maleiers gewond. In het geheel telde O O

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1876 | | pagina 542