ritz den generaal Uhrichdat de belegeraars er in geslaagd waren, een bres te schieten in den hoofdwal der vestingdat deze bres bruik baar was en dat waarschijnlijk de Duitschers dien zelfden dag storm zouden loopen. De generaal riep terstond zijn raad van defensie bijeen, die eenstemmig verklaarde, dat alle tegenstand voortaan nut teloos was. Ten gevolge dezer verklaring beval de generaal Uhrichtegen vijf uur in den namiddag, de witte vlag aan den toren der domkerk te hijschen. Spoedig daarop zag men op de meeste kerken, en zelfs op de noordelijke fortendergelijke zinnebeelden wapperen. Na eenige uren wachtens ontving het Duitsche hoofdkwartier van den bevelhebber der vesting een brief, waarin de generaal Uhrich den wensch uitdrukte tot overgaaf. De generaal Werder belastte dientengevolge den overste von Lecszinsky met de regeling van de voorwaarden. De akte werd om twee uur des nachts geteekend. Ongeveer 1200 stukken geschut, 800 affuiten en meer dan 200000 geweren werden de buit van den overwinnaar, zonder de geldsommen te rekenen, die in de Bank en andere staatskassen lagen, en de Dnitschers maakten meer dan 17000 onderofficieren en soldaten en 500 officieren en beambten krijgsgevangen. Den 30en Sept. hield de generaal Werder zijn zegevierenden in tocht binnen Straatsburg, eene stad, die, gelijk de schrijver doet uitkomen, juist 189 jaren vroeger door Frankrijk van het Duitsche Rijk was ngeroofdgeworden. De stad bood een droevig schouw spel aan. Ouder de 448 in puin geschoten gebouwen merkte men vooral op het Museumhet Stadhuisden Schouwburgde groote kazerne Finkmatt, de Bibliotheek met haar 200000 boekdeelen, de nieuwe kerkhet lyceum (de middelbare school)de woning van den be velhebber op het plein Kleber, enz., die allen de prooi der vlam men waren geworden. "Van de troepen, die gediend hadden om Straatsburg te belegeren, stelde men een legerkorps te zamen, het 14e, waarvan koning Wil helm het bevel toevertrouwde aan den generaal Werder. Ofschoon zij nog rijkelijk van alles voorzien was, opende alzoo de groote en sterke vesting Straatsburg hare poorten voor den over winnaar, ongeveer zeven weken na den eersten dag der berenning en juist een maand na het begin van den formeelen aanval. Hoe begunstigd zij ook was door hare natuurlijke ligging, kon zij niet volharden tot na den eersten storm. 634

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1876 | | pagina 613