'428
Beschouwingen over operation op de binnenlijnen. In het Mi
litair Tijdschrift Nos. 5 en 6 van dezen jaargang komt onder
het opschrift: «Een hoofdstuk strategie voor den krijgsman en den
staatsman", een uittreksel voor van een door den Belgischen overste
Van de Velde in het licht gegeven werk.
Hoe schoon het doel ook is, door Frits beoogd met het een en
ander over dit onderwerp mede te deelen, zoo is het o. i. te be
jammeren, dat daarvoor geen betere bron werd geraadpleegd.
Niet alleen toch dat het werkje van Van de Velde hier en daar
aan duidelijkheid veel te wenschen overlaat en het geheel als het
ware eeue bloote opsomming is van enkele strategische kunsttermen,
zoo zijn sommige der aangehaalde voorbeelden slecht gekozen, en
geheel in tegenspraak met de betrekkelijke zaak.
Het ligt niet in mijne bedoeling, het geheele opstel van Erits
te ontleden en de lezers van dit tijdschrift te vermoeien met
eene critiek hierover, doch wel om een enkel hoofdstuk daar
uit te nemen en daarover eenige beschouwingen te geven, waar
door mijn doel om de lezers, die den lust mochten gevoelen
om in de strategie te studeeren, te waarschuwen, niet al te veel
geloof te hechten aan het werk van Van de Velde, doch daar
over ook andere en vaak betere bronnen te raadplegen bereikt wordt
en waardoor ik kort kan wezen in mijne verhandeling.
Ik wensehte dus een oogenblikje te vertoeven bij het eerste be
langrijke onderwerp, dat in bedoeld opstel voorkomt op bl. 220, n. 1.
de operatien op de binnenlijnen.
Betrekkelijk dit onderwerp komt o. a. een voorbeeld voor, dat niet
zeer juist is; er wordt namelijk gezegd, dat Napoleon I te Auster-
litz strategisch ingesloten is geweest.
Gaat men den loop van den veldtocht van 1805 na, dan bespeurt
men, dat hier eene dwaling plaats vindt.
Nadat Napoleon te Elm den Oosteurijkschen veldheer Mack in
gesloten en tot de overgave gedwongen had, rukte hij, na achter
lating van Neymet zijne overige korpsen naar de Inn op, waar
een Russisch leger onder Kutusow stond. Deze, zich te zwak
achtende om den Eranschen het hoofd te bieden, trok op den linker
Donauoever terug, om zich met het tweede Russische leger onder
Buxhövden te vereenigen, welke vereeniging bij Olmütz plaats had.
Napoleon, die over Weenen de Russen achtervolgde, nam bij Briinn
eene positie in.
