143
van het geschut, van enkele wapenen en van eenig proviandin onze
handen achterliet.
Toen die post den volgenden dag door de onzen bezet werd, en
er m de nabijheid geen spoor van vijanden meer te vinden was, maakte
de kolonel Michiels van deze omstandigheden gebruik om Tapocs op
te eischenen, toen hij daarop niet spoedig genoeg antwoord be
kwam, op den 15m derwaarts te trekken. Hij vond echter ook deze
sterk verschanste en met 9 vuurmonden bewapende kampong door
hare bezetting verlaten. Behalve het geschut werd er een aanzien
lijken voorraad van levensmiddelen, benzoin en andere artikelen van
handel en inlandsch huisraad aangetroffen, en daarmede het overtui
gendste bewijs, dat de schrik bij den vijand belangrijk wezen moest
en deze met overijling tot op Singkel geretireerd was.
Hoe schoon daardoor de kans ook was, om met het meeste succes
onverwijld tegen Singkel te kunnen oprukken,' werd de kolonel
Michiels door gebrek aan de noodige zeemacht gedwongen, zich
daaraan vooreerst nog niet te wagen, en, in afwachting dus van die
versterking, zijne troepen te Baros en te Tapoes te doen intrek
- 'iemen; ter eerstgenoemde plaats in eene goede verschansing, te
Tapoes yoor een groot gedeelte in de aanwezige Atjehsche woningen.
De verwachte oorlogschepen bleven echter langer uit dan men
had mogen denken, en het gevolg daarvan was, dat niet alleen
de bevelhebber, maar ook de geringste soldaat, begon zich te
leurgesteld te gevoelenallen toch verlangden evenzeer zich op
nieuw tegenover den vijand te bevinden, met wien zij vermeenden
nog lang geen effen rekening gemaakt te hebbenen van wien zij
nog menigen druppel bloed eischten als schadevergoeding voor geleden
verliezen en als vergelding voor ondervonden leed.
Dat verlangen en dat gevoel was eiken morgen duidelijk waar
te nemen, als men bij het aanbreken van den dag zoo velen de
- borstweringen zag beklimmen om hunne zoekende blikken over den
oceaan te doen gaan, en uren lang de streek waar te nemen,
waaruit met ongeduld de komst van 's lands schepen werd te gemoet
gezien.
De zee echter bleef eenzaam en doodschgeen enkel teeken van
leven vertoonde zich, en van lieverlede begon de goede geest onder
onze troepen merkbaar af te nemen.
Ook de minder gunstige gezondheid droeg daartoe bij.
Zoolang de troepen in beweging en in een staat van spanning
aebleven warenhadden zich volstrekt seene irevallen van ziekfp
