227
dwaze vertelsel vond overal gereeden ingang; en men mag veilig aan
nemen, dat de invoering van die patronen de druppel wasdie den tot
aan den rand gevulden kelk der hartstochten moest doen overloopen.
Ook de mohammedanen, hoezeer verschillend in godsdiensthadden
door eigenbelang en haat tegen de overheerschers gemeene zaak met
de Hindoes gemaakt, zoodat in het gansche leger een soort vrijmet
selarij bestond, door werkelijk of vermeende belangen tot eenzelfde
doel verbonden.
Gedurende dezen tijd van gisting heerschte de meest geweuschte
krijgstucht onder de Sepoys, die, terwijl zij den chefs hunne vrees
voor eene verkrachting hunner godsdienstige begrippen mededeelden,
tevens de gedachte aan de mogelijkheid zelfs van een opstand verre
van zich wierpen. Hierdoor werden de Eugelsche officieren in slaap
gewiegddoch de inboorlingen zagen de toekomst beter inen in de
eerste maanden van 1857 begon de handel te verslappen, terwijl de
vermogenden, bankiers en kooplieden hunne schatten en diamanten
aan den schoot der aarde toevertrouwden.
De eerste daden van weerspannigheid, die onder de Sepoys plaats
grepenvonden haar oorzaak in de invoering der Enfield-patroneu.
Op de schietterreinen van Dum Dum, Meerut en Sealkote zou aan
de manschappen het eerst onderricht in het gebruik dezer patronen
gegeven wordendoch de manschappen maakten zoovele bezwarendat
de kommandant er keunis van gaf aan den secretaris van Oorlog,
hetgeen eene wijziging in de exercitie ten gevolge had, waardoor zij
niet meer verplicht waren de patronen aan den mond te brengen,
Doch dit vermocht niet de gemoederen te bevredigen.
Op den 24en Eebruari weigerden de soldaten van het 19® regiment,
te Berhampore in garnizoen, de patronen te ontvangen, waarop de
kolonel-kommandantdie geen enkele Europeesche soldaat onder zijne
bevelen had, ze weder liet inuemen, hetgeen eene tijdelijke herstelling
der rust ten gevolge had.
Te Barrackpore had omstreeks de helft der maand Maart het na
volgende treurige voorval plaats.
Een Sepoy van het 34e regimeut, Mongol Pandy genaamd, hitste
op zekeren morgen zijne kameraden tot den opstand aan en doodde
den adjudant van het regiment, zonder dat de Inlandsche officier en
de naastbijzijnde wacht ter hulp toesnelden. Mongol Pandy en de
Inlandsche officier werden door den krijgsraad ter dood veroordeeldi
doch men beging de fout, het 34e regiment af te danken, waardoor
