249 de wallen en daarmede den Engelschen belangrijke verliezen toeter- wijl bij dag hun geweervuur de werklieden geweldig teisterde. Den 13™ September riepen de Sepoys de bevolking op om eene batterij bij de Cashmir-poort daar te stellen, welke de geheele positie der Engel schen enfileerend kon bestrijken. Op het vernemen van deze tijding raadde kolonel B. Smith den generaal Wilson aantot de be storming over te gaan aangezien het juiste oogenblik gekomen was. Den 14™ September, met het aanbreken van den dagsnelden de Engelsche troepen in 4 kolonnes ten aanval. De twee eersten moesten het bastion van Cashmir en het waterbastion nementerwijl de derde door de poort van Cashmir en de vierde door de poort van Lahore de stad moesten binnendringen. De generaal Nicholson leidde als kommandant der eerste kolonne de beweging. De luitenant Fitz-Gerald beklom het eerst de bres van het bas tion van Cashmir, waar hij een roemrijken dood vond, en welk werk na korten tegenstand door de Engelschen werd veroverd. De tweede kolonne was niet minder gelukkig. Door het stoutmoedige gedrag der genie-officieren Home en Salkeld, der sergeanten Carmichaël, Bur gess en Smith, van den trompetter Hawthorn, den Jiavildar Madhoe en 8 inlandsche sappeurs, die onder het vuur des vijands de deuren der poort van Cashmir deden springenwerd die toegang tot de stad voor de aanvallers geopend en weldra door de kolonne binnenge trokken. Doch hoezeer de belegeraars in de stad warenkwam het moeie- lijkste nog aangeen moskeegebouwpaleis of huis, of het was versterkt en moest stormenderhand genomen worden. Vreeselijk waren dan ook de verliezen der Engelschen, in die straatgevechten geleden. De twee eerste kolonnes onder Nicholson verloren bijna al hunne officieren, terwijl de dappere generaal, die door stem en gebaren in het heetst van 't gevecht zijne manschappen aanmoedigde, door een kogel in de borst doodelijk gewond werd. Deze troepenmacht was dan ook zoodanig geteisterd, dat zij tot bij de Ka- boel-poort terugtrok en zich daar versterkte. De derde kolonne, die, na de Cashmir-poort veroverd te hebben, de Chandney Chowke, de voornaamste straat in de stad, was door getrokken kwam voor de groote moskeedie door een tal van Se poys bezet was, doch moest door gebrek aan artillerie en stormzak- ken met groot verlies terugtrekken. De vierde kolonne, die bijna geheel uit inlanders bestond, werd nog erger geteisterd. Dicht bij

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1877 | | pagina 252