98
met een loop van zaken, zoo schadelijk voor zijn eigen
belangenwerd hem te Livadia vertelddat hij er op
mocht hopen, den eenen of anderen dag een onafhanklijke
kroon te dragenen zelfsten koste van Oostenrijkde
Bukowina te krijgen, een provincie van Hongarije, voor
namelijk bewoond door Wallachen.
Maar onderstellen wij een Russisch leger op den noor
delijken oever van den Donau.
Wij zijn hier op meermalen betreden en welbekenden
grond. Ongeveer drie en twintig jaren geleden, Juli
1854, toen wij gewikkeld waren in een gedachtenwisseling
over hetzelfde onderwerp, leverde de toenmalige luitenant-
colonel William Mansfield (wijlen Lord Sandhurst) voor
ons tijdschrift een artikel over de krijgsverrichtingen van
de vorige lente, dat bezwaarlijk overtroffen kan worden,
wat heldere samenvatting van do strategische feiten en
meesterlijk inzicht in de voorwaarden van den oorlog betreft.
Hat artikel was een der eerste blijken, door Col. Mans-
field gegeven van zijn uitstekende verstandelijke gaven
en het droeg er toe bij, om Lord Clarendon te bewegen, den
schrijver kort daarna te benoemen tot de gewichtige be
trekking van Militair Gecommitteerde te Konstantinopel.
Door de operaties en zwarigheden van het Russische
leger in 1828 en zijn fouten en nederlaag voor Silistria
in de lente van 1854 te beschrijven, zouden wij niets anders
kunnen doen dan met veel minder bekwaamheid en ge
zag te herhalen, wat reeds gezegd is geworden in het
artikel, waarnaar wij verwijzen, en door graaf Yon Moltke
in zijn beroemd verhaal van de eerste veldtochten. Maar
eenige bijzonderheden kunnen belang wekken. De Donau
is de eerste verdedigingslinie van Bulgarije. Beneden de
Oostenrijksch grens, te Orsowa, is hij van 600 tot 900 passen
breed, en somtijds veel meer. De stroom is snel. De rech
teroever beheerscht overal den linkeroever, die voor het
