117
den oorlog. Dat Rusland den oorlog aan Turkije ver
klaarde, is volgens liem daaraan te wijten, dat laatstgenoemd
rijk, opgestookt door Frankrijk en Engeland en ondersteund
door de houding der andere mogendheden, aan de Chris
tenen in het Oosten niet de voor dezen noodig geachte
waarborgen wilden schenken. Men heeft de vrijheid, van
dezen uitleg het zijne te denken; naar onze meening is
het oogenblik vreemd gekozen indien Rusland, zooals de
generaal Todleben zegt, meende geheel Europa tegen zich
te hebben, en wij gelooven dat het, den oorlog verklaren
de, niet verwachtte, dat Engeland en Frankrijk zich zou
den vereenigen om de Turken te helpen; doch integendeel
hoopte, met zijn leger den vijand gemakkelijk te kunnen
overwinnen en dan de voorwaarden te kunnen stellen die
het maar verlangen kon. De overwinnaars, dit is bekend,
verklaren slechts den oorlog wanneer zij daartoe gedwon
gen worden en nooit om andere redenen
De eerste hoofdstukken van Todleben's werk geven een
overzicht van de strijdkrachten der Russen en van die
der gealliëerden vóór de ontscheping van dezen in de
Krim. Het Russische leger telde 702,000 man, waarvan
440,000 man op de westelijke en zuidelijke grenzen. ITet
Turksche leger telde 230,000, het Engelsche 35,000, het
Fransche 63,000, te zamen 328,000 man.
Hierop volgt de beschrijving van de Krim. Eenige
bladzijden zijn voldoende om een volledig denkbeeld te
geven van het schiereiland. Ze lezende, is men verwon
derd over de weinige medewerking van Rusland, om deze
provincie de verlangde verbeteringen te schenken en partij
te trekken van den grond, die onder de vruchtbaarste
van het rijk gerekend wordt. De Krim was voor Rus
land een voorgeschoven post; daarom hadden er goede
gemeenschapswegen in de provincie en naar buiten aanwezig
behooren te zijn, maar toen de oorlog uitbrak bestond