122
wellicht de voorzichtigste weg nog wel de beste was. Van
hun kant gingen de belegeraars aan het werk en, toen de
voorbereidende maatregelen geëindigd waren, openden zij
den 9en October 1854 hunne loopgraven, op ongeveer
1200 Meters afstand van bastion 3; de batterijen werden
opgeworpen en den 17en dier maand, nadat den Russen
zes weken uitstel was gelaten, werd liet vuur door de
batterijen en de vloot der verbondenen geopend. De be
legerden hadden veel te lijden van het vreeselijk vuur, en
zeker zou deze dag den aanvallers voordeelen hebben op
geleverd indien niet de ontploffing van de magazijnen van
twee Fransche batterijen, dezen vernielende, den Russen
had in staat gesteld, hun vuur op dé anderen te con-
centreeren en die tot zwijgen te brengen. De En-
gelsche batterijen, die gunstiger gelegen waren, konden
alleen gedurende den ganschen dag den strijd volhou
den.
Indien de Fransche artillerie niet in de onmogelijkheid
was gebracht geworden om haar vuur voort te zetten en de
verdedigingswerken te sloopendan hadden de aanval
lers, gebruik makende van de onder de verdedigers ont
stane verwarring en van den rook die het terrein bedekte,
hunne aanvalskolonnes kunnen formeeren en kunnen
trachten, zich van de werken meester te maken, ja zelfs
tot in Sebastopol door te dringen. Hiervan kon nu ech
ter geen sprake meer zijn.
Nu de eerste poging alzoo was mislukt, ging men van
weerszijden weer met vernieuwde inspanning aan het werk.
De verbondenen verlengden hunne loopgraven en zetten
het bombardement voort. De Russen herstelden de wer
ken die door 's vijands artillerievuur vernield waren, en
brachten daarin groote verbeteringen aan. Het betrek
kelijk voordeel, door hen behaald, versterkte het moreel
en herstelde hun vertrouwen.
