123
Nadat de Ilussen van 17 tot 25 October talrijke ver
sterkingen hadden ontvangen, besloot vorst Menchikoff,
de verbondenen in den rug aan te vallen, en leverde
In] hun slag bij Balaclava. De Turken togen op do
vluchttwee redoutesal het materiëel van hun kamp
elf vuurmonden eu zestig caissons met patronen vielen
den Russen in handen. Zonder de Engelsche troepen,
die zich met hunne gewone dapperheid gedroegenware
het verlies veel grooter geweest.
Yan 26 October tot 4 November waren de aauvals-
werken snel vooruitgegaan, zoodat vorst Menchikoff op
nieuw een aanval meende te moeten wagen. De slag
van Inkermann, die den 5eu November hierop volgde,
was den Russen niet gunstig. Ditmaal was hun aanval
tegen de Engelscken gericht; dezen hielden dapper stand,
maar daar zij minder in getal waren, kwamen de Fran
se-hen hun ter hulp om den vijand te verjagen en mees
ter van het terrein te blijven. De Russen hadden 295
officieren en 11,664 manschappen verloren, de verbon
denen 274 officieren en 4,109 man. Deze laatste cijfers
bewijzen wel, dat de Engelsche en Fransche officieren
zich in den strijd niet gespaard hadden.
De generaal Todleben wijt den ondervonden tegenspoed
aan de moeilijkheden, voortspruitende uit de terreins-
gesteldheid, en aan de slechtere bewapening. Deze
onstandighedeu waren echter vóór den slag bekend, en
het schijnt wel, dat vorst Menchikoff en de Russische
generale staf daarmede niet voldoende rekening hebben
gehouden. Om volledig te zijn, had de schrijver er nog
behooren bij te voegen, dat de Russische troepen, die
aan den slag van Inkermann deel namen, pas te Sebas-
topol waren aangekomen en nog niets te lijden hadden
gehad, terwijl de troepen der verbonden mogendheden
reeds ernstige gevechten en zware vermoeienissen hadden
