168
organisme tot zijne hoogste krachtsinpanning op. Daar
het jaargetijde was aangebroken, waarin de lage water
stand den Ganges gedeeltelijk onbevaarbaar maakt, orga
niseerde men een dienst van met ossen bespannen wagens,
welke bij verschillende étappen op den grooten weg gesta
tioneerd waren, en dienen moesten tot het vervoer van
soldaten. Gedurende het warmste gedeelte van den dag
hielden die karavanen van wagens bij het een of ander
station stilom de troepen de gelegenheid te geven zich
te voeden en te ververschen. Deze dienst was zoo goed
geregeld, dat men dagelijks van Ranigunge, het eindstation
van den spoorweg, 200 man afzond, die binnen 14 dagen
van Calcutta te Allahabad aankwamen, zonder de minste
vermoeienis en zonder gebrek te hebben geleden.
Het is wellicht hier de plaats, om met onpartijdigheid
de gedragslijn en de staatkunde van den Gouverneur-ge
neraal van Engelsch-Indië, Lord Canning, na te gaan.
Door de militaire bevelhebbers omtrent de gehechtheid
van de Sepoys, zij het ook ter goeder trouw, misleid,
verzuimde hij, bij het uitbreken van den opstand die krach
tige maatregelen te nemen, welke dezen vertraagd, zoo niet
in de kiem gesmoord zouden hebben. Hij beging een nog
grootere fout door zijn zegel te hechten aan besluiten, die
de goede trouw der Europeesche bevolking in twijfel trok
ken, en waardoor hij als het ware den opstand aanmoedigde,
daar hij het zaad van twist en tweedracht onder de Euro
peesche bewoners strooide. Indien men in een openbaar
stuk een beroep had gedaan op de loyaliteit van de pers,
dan zou deze evenzeer het Gouvernement gesteund hebbeu
als zij Lord Auckland tijdens den ramp te Kaboel haar
medewerking verleende. Overigens was het genoegzaam
gebleken dat, waar het bestuur ook een beroep deed op
de Europeanen, deze zich steeds moedige en krachtige
