173 gebeurtenissen deden voorzien. Op aanbeveling en aan dringen van Lord Wellington ging hij weder naar Indië, waar hij achtereenvolgens resident van Adenvan Ba- roda, van Lucknow en later, na de annexatie van Oude, commissioner in laatstgenoemde plaats werd. Na den hoogsten sport van den militairen en maatsehappe- lijken ladder door zijn benoeming tot lid van den Baad van Indië beklommen te hebbenwas de generaal-majoor Outram in Egypte eenige rust gaan zoeken, toen men hem het bevel over eene expeditie tegen Perzië opdroeg. Nauwelijks had een roemrijke vrede waardiglijk zijne pogingen bekroond, of wederom werd hij tot den strijd geroepen. Zijne populariteit en de door hem bewezen diensten gaven hem recht op het hoogste gezag, en hij werd dan ook tot ieders tevredenheid geroepen om het bevel over de te Cawnpore aanwezige strijdkrachten te voeren ter beteugeling van den opstand in Oude. Na deze uitweidingen hervatten wij thans den draad van ons verhaal. Outram verloor geen tijd om zijne troepen te bereiken. Om zoo snel mogelijk de belegerden te Lucknow te ont zetten, wilde hij aanvankelijk direkt van Benares op die plaats aanrukken, ten einde de groote hinderpalen bij het overtrekken der rivieren en kanalen te ontgaan welke Havelock zooveel moeite veroorzaakt hadden. Dit plan vond echter bij de hoogere autoriteiten geene on dersteuning zoodat het niet werd uitgevoerd en Outram, steeds den aanvoer van versterking verhaastendeeerst den 12™ September in het hoofdkwartier aankwam. Met de hem eigene délicatesse stelde hij zich niet aan het hoofd van den tocht tegen Lucknow, maar liet hij het bevel daarover aan Havelockterwijl hij zelf onder diens orders de expeditie als vrijwilliger medemaakte. Het kleine legerdat gereed stond om op te rukken,

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1877 | | pagina 179