176
bergen vervangen. Terwijl op den rechteroever de eerste
torens der moskeëen verschijnen, verscholen tusschen hoo
rnen of verrijzende op de kruin der heuvelen, biedt de
linkeroever, die bijna tot het waterpeil daalt, bijna overal
het schouwspel van een laag, arm, vrij dor land aan,
waarvan eenige ellendige en dun gezaaide Wallachische
dorpen ternauwernood de eentonigheid breken. Het is niet
uoodig een zeer bekwaam krijgskundige te zijn om te
begrijpen, dat tegen een aanval van den linkeroever al
het voordeel aan de zijde van den verdediger is.
De rivier, reeds meer dan een kilometer breed, stroomt,
diep en modderachtig (ik vraag er vergiffenis voor aan
den blauwen Donauder dichters), langs den voet der
hooge rotsen, die ten noorden het Bulgaarsche tafelland
insluiten, en die zij eerbiedigt door ze met majestueuze
kronkelingen om te gaan: de andere oever daarentegen,
telkens als zij geen moeras is, weerloos overgeleverd aan
de ondernemingen van den stroom, druk bezocht door pe
likanen en bedekt met riet, eindigt in een aarden wal,
die de sporen draagt van aanhoudende uitschuring.
Voegen wij er bij, dat er van af Buda-Pesth, dus over
een afstand van meer dan driehonderd uren, geen enkele
brug over den Donau bestaat.
Wat de natuur reeds gedaan heeft tot bescherming van
den Turkschen oever, heeft de hand van den mensch aan
gevuld door langs de rivier vestingen op te richten, die
sinds een eeuw een belangrijke rol gespeeld hebben en
vermoedelijk in den tegènwoördigen veldtocht nog een be
langrijke rol zullen spelen.
Men moet zeggen, dat de Turksche achteloosheid of,
zoo men liever wil, het Muzulmansche fatalisme, verschei-
Dif opstel werd geschreven in April en Mei 1877
