13
Atjeh en de onmogelijkheid om aanstonds een opzettelijk
tot ziekenvervoer ingericht schip te bekomen, werd be
sloten de Salak voor 's hands niet te vervangen. Met
de Ned. Indische stoomvaartmaatschappij werd intusschen
overeengekomendat één stoomschiphetwelk voor hare
rekening in Europa werd gebouwd, naar de aanwijzingen
van het legerbestuur opzettelijk tot ziekenschip zou worden
ingericht, om zoodra mogelijk ter vervanging van de Sin-
doro te dienen. Sinds het vergaan van de Salakheeft de
Sindoro geregeld ruim 550 zware zieken, iii de twee
maanden en gedurende 5 reizen, naar Padang overgevoerd,
terwijl de minder ernstige zieken met de pakketbooten
van Atjeh werden geëvacueerd. Maandelijks bracht eene
der mailbooten uit Batavia een officier van gezondheid
naar Atjeh, om de zware zieken onder de koelies en
divangarbeiders af te halen en weder met de mailboot
terug te brengen.
Toen de Graaf van Bglandt als transportschip werd in
dienst gesteld tegen 1000 huur per dag, enz., zag men
voor het ziekenvervoer de noodzakelijkheid niet in, daar
voor een tweede transportschip te nemen, en de Sindoro
zou worden afgedankt. Eigenlijk was het weer die ver
foeilijke kwestie van guldens en centenwelke alles be-
heerschte. Toen nu de direktie der Ned. Indische stoom
vaartmaatschappij zoo welwillend was, op laatstgenoemd
vaartuig 200 huur per dag te laten vallendankte men
aan het initiatief der Indische regeeringdat nevens de
Graaf van Bglandtde Sindoro als tweede ziekentrans
portschip, voor 800 daags en met eene ruimte voor
130 zieken, in dienst werd gehouden. De bepalingen
van het kontrakt tusschen de direktie der Ned. Indische
stoomvaartmaatschappij en het gouvernement tot in
huur vau de Graaf van Bglandt zijn mij niet bekend.
Maar zelfs bij de onmogelijkheid om dat kontrakt binnen
