197
ook veel schijn van waarheid. Het detachement, dat haar
bezet heeft, kwam zeker van Eriwan, over den Ararat.
Deze grens, van de Zwarte zee tot den Ararat, heeft
een ontwikkelde lengte van ongeveer honderd twintig
uren gaanshet grootste gedeelte wordt gevormd door
bijna ongenaakbare bergruggen. De passen zijn er talrijk
en gemakkelijk te verdedigen, want er is geen land ter
wereld, dat zich beter leent tot een partijgangersoorlog,
en dat tegen den marsch van een leger meer hinderpalen
opwerpt.
De eerste weg, die zich aanbiedt, te beginnen bij het
noordwesten, is die, van de kust voerende van Batoem naar
Trebizonde. Hij wordt beschermd door eenige forten van
weinig gewicht, maar zijn voornaamste bescherming is de
nabijheid der zee en die der Turksche vloot, welke een
aanval, in deze richting beproefd, zeer zoude belemmeren.
Yan Achalzichi, waar aanzienlijke strijdkrachten zijn
saamgetrokken, geleidt een weg, dwars door de bergen,
naar de Zwarte zee, en stelt den aanrander in staat de
stelling van Batoem in den rug te nemen.
Uit dezelfde stad loopt naar het zuiden een weg, die
langs Ardagan, een klein fort, aan een doorwaadbare
plaats van de Boven-Koer, naar Kars geleidt. Daar
hebben de telegrammen reeds een gevecht doen plaats
grijpen, dat tot even geleerde als voorbarige gevolgtrek
kingen aanleiding heeft gegeven. Yan Ardagan kan men
de kust bereiken over bergwegen, die in het voorjaar
nog zeer weinig begaanbaar zijn.
In het uiterste zuiden voert een bijna goede weg van
Eriwan naar Bajazet door een pas van den Ararat en van
daar over moeilijke voetpaden naar Hassan Kaleh en
Erzeroem.
Maar de verreweg meest gewichtige baan is die, welke
de Russische vesting Alexandropol verbindt met Kars en
Erzeroem. Dit is eigenlijk de eenige bestaande militaire
