19
de vaartuigen der trausportvloot, ten einde bij het ver
ongelukken van één schip niet voor een totaal gebrek
aan munitie of materieel bij het begin der opera-
tiën te staan.
Permanente magazijn- en munitie- of yivresschepen zijn
niet noodig. De wijze van inscheping der verschillende
mede te voeren goederen en voorwerpen vereischt vooral
van de zijde der officieren van de artillerie, genie en
intendance de grootste zorg en oplettendheid. Zoo laadt
men b. v. wat nog zoo lang niet geleden is de sche
pen niet eerst met debarkementsmiddelen of stormladders,
welke altijd bij de hand moeten zijn, en daarna met
vivres en medicijnen, om dan bij aankomst in het
vijandelijk land het minder noodige soms dadelijk, maar
het hoogst noodige eerst 11a een paar dagen tobben en
verloren arbeid, beschikbaar te hebben. Zulke fouten zijn
gebeurd.
Omtrent de paardenschepen behoeft hier niets meer te
worden gezegd dan reeds gedaan is. De inrichting daar
van, naar het systeem van den majoor der artillerie
Feuilleteau de Bruijn, heeft tijdens de laatste overzeesche
expeditiën in den Indischen archipel voldaan.
Met betrekking tot de hospitaalschepen kan men, ook
bij de organisatie van de geneeskundige dienst bij een
eskader of flotille der oorlogsmarine, op een gebrek wijzen,
dat de meeste natiën gemeen hebben. Die organisatie,
welke zeer kostbaar is, beantwoordt zelden aan het doel
er van, omdat er gebrek is aan een voldoend aantal
officieren van gezondheid, alsmede aan de noodige ruimte
aan boord van een oorlogschip, dat in gevecht is, om
zieken en gewonden te bergen. Bij een eskader ver
volgt J. H. Ferguson, de schrijver van -The Red Cross
alliance at sea hoeft elk oorlogschip zijn eigen genees
kundig personeel en voorraad geneesmiddelen benevens