258
Deze rivier, die in Roemanië tot grenslijn strekt tusschen
het Roemaausche leger en het Russische, is de eenige
bevaarbare vau werkelijk nut in Wallachije; daardoor
heeft zij beslissend gewicht voor het vervoer van het brug-
genmateriëel. De spoorweg heeft dit materieel gebracht
tot Slatina, aan de Aloeta; van daar behoefde het slechts
de rivier af te zakken tot den Donau, tegenover Rikopoli-
Ziedaar de voordeelenmaar de medalje heeft een
keerzijde. Het gevaar van te opereeren met den vierhoek
in de flank springt in liet oog. Het Russische leger
stelt er zich aan bloot, in den rug te worden aangegrepen
op het oogenblik, waarin de kop reeds in den Balkan
in gevechten zal zijn gewikkeld en waarin de staart nog
aan de andere zijde van den Donau blijft. Zoo de Russen
verleid zijn geworden door het vooruitzicht zeer spoedig
een aanzienlijk voordeel te behalenkan aan een anderen
kant hun manoeuvre den Turken de gelegenheid verschaffen,
den tegenstander een beslissende nederlaag toe te brengen.
Zoo laten zichin den overgang van den Donaude
stoutheid der eersten en de bedachtzaamheid der laatsten
zeer natuurlijk verklaren.
Overigens vindt men in het verslag van den grootvorst
geen enkel spoor van aarzeling omtrent de algemeene
richting der beweging. Van het begin regelt de generale
staf den marsch der troepen naar den loop der Wede,
een rivier, die in den Donau valt, evenwijdig aan de
Aloeta, beoosten Vikopoli, aan deze zijde van Simnitza.
Men voelt, dat in beginsel do algemeene lijn der ope
ratie vastgesteld was. De weifelingen betreffen slechts do
bepaling van een punt. Binnen deze grenzen hing de
keus af van de omstandigheden, van den toestand der
rivier, en de opperbevelhebber moest op de plek zelve
een besluit nemen, na zelf de plaatselijke gesteldheid te
hebben verkend. Aanvanklijk had hij zich verklaard voor
