313
gedurende acht jaren zonder stoornis, bijna zonder morren,
de Europeesche heerschappij verdroeg, deed de voorzich
tige aanwijzingen van het verleden uit het oog verliezen.
Den 6en Februari 1857 deelde de gouverneur in een
proklamatie mede, dat het koninkrijk Oude voortaan deel
uitmaakte van de bezittingen der Compagnie. Eenige
dagen daarna begaf' Sir James Outram zich naar het
paleis van Lucknow en gaf hij te kennen, dat de Ilaad
van Directeuren besloten had, zelf de teugels van het
bestuur over Oude in handen te nemen. Indien de vorst
aan dezen maatregel zijn zegel hechtte, dan zouden hij
en zijne afstammelingen den titel van koning met een ruim
jaargeld behouden. Ingeval van onwil of tegenstand had
hij niets meer van de Compagnie te verwachten.
Wajid Ali ontving deze verpletterende tijding met een
waardigheid, die de oosterlingen, zelfs de diepst gezou-
kenen, dikwerf bjj zware beproevingen des levens ten
toon spreiden. Zich van zijn tulband ontdoende gaf hij die
ten teeken van rouw in handen van den diplomaat over.
en antwoordde dat de Engelschen, die hem en zijne familie
op den troon hadden geplaatstook de macht hadden hem
die waardigheid af te nemen. Het gouvernement der Compag
nie was almachtig en hij nam zonder morren zijne besluiten
ten opzichte van hem en de zijnen aan, vroeg niets en
verlangde niets meer. Hij zou zijn rang, eer en kroon
verliezen, maar ten minste niet zijne schande ondertee
kenen en nimmer een aalmoes van het Engelsche gouver
nement aannemen. De onderwerping, de tranen en de
gebaren van wanhoop, welke beurtelings deze woorden
vergezelden, waar voor de eerste maal in zijn leven Wajid
Ali zich zijner geboorte waardig toonde, troffen het hart
van den edelmoedigen Outram. Zijne bevelen waren evenwel
beslissend en hij kon den monarch zelfs niet toestaan,
