352 merken den slechten kok en dooden den armen soldaat; de gezondheidtevredenheid en opgeruimdheid der man schappen beloonen altijd hem, die zijn plicht doet en zijn braadpannen schoon houdt, in het krijgsmansleven is stiptheid niet alleen een plicht, maar ook een noodzaak- lijkheid; de kok moet altijd op de minuut klaar zijn. Ge bruik weinig suiker en zout; het is gemakkelijker het te min te verhelpen dan het te veel. Herinner u, dat slecht gestoofde boonen eerder de soldaten dooden dan de kogels, en dat vet gevaarlijker is dan kruit. In de keu ken vooral geldt het: haast u langzaam. Op zeldzame uitzonderingen na is een uur te veel beter dan vijf'minu ten te weinig. Een te hevig vuur brandt de soep en uw gezicht aan en verschroeit uw gestel. Afschuimen, lang zaam koken en veel schuren zijn de drie geheimen van den waren kok". (Ik heb wel eens gelezen, dat men juist de soep niet moet afschuimen, gelijk velen doen om het oog te behagen, want dat alzoo de voedzaamste deelen worden weggeworpen.) Daarin ligt de geheele kookkunst. Zien wij nu, wat de kok in den ketel moet leggen. In de Yereenigde Staten is het vraagstuk der portie of ration van den soldaat verbonden aan het vraagstuk der fondsen van den post, van de kompagnie, van het regiment. De portie is iets meer dan genoegzaam. Met het geld, opgebracht door den verkoop van wat niet ge bruikt wordt, kunen de officieren eenige begeerten Yan hun manschappen bevredigen. De behoeften zijn niet dezelfde in Alaska of Noord- Minnesota en aan de Golf van Mexiko, noch in den zo mer en in den winter. De portie is te groot, zeggen eenige officieren, want men bespaart er genoeg op om fraai keukengereedschap te koopeu.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1877 | | pagina 358